Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Εξομολόγηση"

Η Αθηνά έχει μπει αισίως στον 4 μήνα της εγκυμοσύνης της.

Όλα κυλούν ομαλά αλλά την βασανίζουν διάφορες σκέψεις...

Οπως είναι στο σπίτι αποφασίζει να πάει μια βόλτα μόνη της να πάρει καθαρό αέρα. Όπως έφευγε την πρόλαβε η Ειρήνη.

Ε. Αθηνά που πας;
Αθ. Θέλω να πάω μια βόλτα να παρω καθαρό αέρα. Αν μείνω εδώ μέσα λίγο ακόμα θα σκάσω.
Ε. Να έρθω μαζί μου; Σου υπόσχομαι δεν θα σε ενοχλήσω καθόλου.
Αθ. Και τα παιδιά;
Ε. Είναι ο Μιχάλης εδώ.
Αθ. Καλά. Έλα πάμε να περπατήσουμε.

Η Αθηνά με την Ειρήνη έφυγαν και πήγαν στο βουνό να περπατησουν.

Ξαφνικά η Αθηνά σταμάτησε.

Ε. Τι έπαθες; μήπως πονάς;
Αθ. Οχι... Καλά είμαι
Ε. Κουράστηκες μήπως; θες να γυρίσουμε;
Αθ.Κουταστηκα. Αλλά όχι από το περπάτημα.
Ε. Τι εννοείς;
Αθ. Κουράστηκα να κρύβομαι από τον Μιχάλη.
Ε.Δεν σε καταλαβαίνω
Αθ. Θα σου εξηγήσω. Αλλά ορκισου ότι δεν θα πεις τίποτα.
Ε. Αυτό Εννοείται. Δεν χρειαζόταν καν να μου το πεις.
Αθ. Ωραία. Λοιπόν... Θα γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω.

Η Αθηνά άρχισε να εξιστορεί στην Ειρήνη όλη την αλήθεια για τον φόνο που διέπραξε όταν ήταν 16 χρονών.

Η Ειρήνη την κοίταζε και είχε μείνει άφωνη με όλα αυτά που άκουσε. Και συγχρόνως είχε βάλει τα κλάματα. Το ίδιο και η Αθηνά.

Αθ. Αυτή είναι η αλήθεια. Θεία δίκη ήταν ειρήνη...Δεν πλήρωσα τότε για ένα έγκλημα που έκανα. Και το πλήρωσα τώρα για ένα που δεν έκανα..
Ε. Μην το σκέφτεσαι έτσι. Ήσουν σε νόμιμη άμυνα.
Αθ. Δεν έχει σημασία.
Ε. Στον Μιχάλη θα το πεις;
Αθ. Δεν ξέρω. Φοβάμαι.
Ε. Τι πράγμα;
Αθ. Θα γκρεμιστεί όλος ο κόσμος του αν του το πω. Έκανε και κάνει τα πάντα για να φύγει από πάνω μου η ρετσινιά της φόνισσας. Καταλαβαίνεις τι έχει να γίνει μόλις μάθει ότι έχω κάνει όντως φόνο;
Ε. Τίποτα δεν θα γίνει Αθηνά. Ο Μιχάλης είναι άνθρωπος λογικός θα καταλάβει οτι ήσουν σε άμυνα. Σ'αγαπαει πάρα πολύ για να μην σε καταλάβει.
Αθ. Όσο κι αν με αγαπάει δεν πρόκειται να δεχτεί ποτέ ότι έκανε δύο παιδιά και πάει για το τρίτο με μια φόνισσα.
Η Αθηνά έβαλε τα κλάματα και έπεσε στην αγκαλιά της ειρήνης.

Ε. Αθηνά ηρέμησε. Έλα πάμε σπίτι.
Αθ. Εντάξει.
Η Ειρήνη με την Αθηνά γύρισαν στο σπίτι και εκεί τους περίμενε ο Μιχάλης.
Μ. Καλώς τα κορίτσια. Πως ήταν η βόλτα;
Αθ. Μια χαρά. Εγώ πάω πάνω να ξεκουραστώ.
Μ. Θα έρθω και εγώ σε λίγο.

Η Αθηνά κούνησε το κεφάλι της καταφατικά και ανέβηκε πάνω.

Μ. Ειρήνη τι έχει η Αθηνά;
Ε. Τι εννοείς κουρασμένη είναι.
Μ. Δεν εννοώ αυτο. Εννοώ ότι τις τελευταίες μέρες είναι απόμακρη. Οπότε πάω πάνω και πάω να την πάρω αγκαλιά απομακρύνετε. Τι συμβαίνει;
Ε. Αλήθεια δεν ξέρω. Και εγώ προσπάθησα να μάθω τι έχει αυτές τις μέρες. Αλλά δεν μου λέει τίποτα. Μόνο ότι είναι καλά. Και απλά είναι πιεσμενη με την δουλειά και την εγκυμοσύνη.
Μ. Καλά ειρήνη μου.
Ε. Πάω πάνω στα μωρά.
Μ. Ειρήνη
Ε. Ναι;
Μ. Σε ευχαριστώ που είσαι δίπλα της. Σ'εχει ανάγκη τώρα που η Μαργαρίτα δεν είναι εδώ λόγω του γιου της.
Ε. Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς θέλω και είμαι δίπλα σας. Εξάλλου είστε οικογένεια μου πλέον.
Μ. Όπως και να έχει σε ευχαριστώ.

Η Ειρήνη ανέβηκε πάνω και ο Μιχάλης έμεινε στην κουζίνα να σκέφτεται τι μπορεί να έχει πάθει η Αθηνά......