Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Εσύ;"

Ιακ. Που είναι η Αθηνά;
Μ. Θείε;
Ιακ. Αυτοπροσώπως
Μ. Πως;
Ιακ. Δεν είναι ώρα για κουβέντες. Θα μου πεις που είναι η Αθηνά ή θα αρχίσω να ψάχνω όλο το νοσοκομείο. Λεγε (είπε ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής τους)
Μ. Ηρέμησε θείε θα σου πω. (ο Μάνος έδειξε σε πιο δωμάτιο είναι η Αθηνά)
Ιακ. Ωραία.
Μ.θειε δεν είναι κατάλληλη ώρα να πας η Αθηνά δεν είναι καλά.
Ιακ. Αγόρι μου δεν θα μου πεις εσύ πότε θα δω την Αθηνά. Μόνο εγώ μπορώ να την ηρεμήσω. Κανένας άλλος. Το κατάλαβες;

Ο Μάνος έκατσε να κοιτάει τον Ιάκωβο. Δεν καταλάβαινε αυτά που του έλεγε. Αλλά ήταν σίγουρος ότι θα του εξηγούσε.

Η Ειρήνη που ήξερε τι δέσιμο είχε η Αθηνά με τον Ιάκωβο δεν μίλησε καθόλου......

Η Αθηνά είχε κοιμηθεί την βοήθησε και η ηρεμιστική που της έκαναν οι γιατροί.

Ο Ιάκωβος μπήκε στο δωμάτιο την είδε που κοιμόταν, πήρε την καρέκλα και έκατσε δίπλα της. Με προσοχή της κράτησε το χέρι,και άρχισε να της μιλάει.
Ιακ. Αθηνά μου. Πρέπει να σταθείς δυνατή. Όπως έκανες πάντα.. Είσαι δυνατή γυναίκα εσύ. Κι αυτό ήταν το δεύτερο πράγμα που αγάπησα και ερωτεύτηκα σε σένα. Μετά από τα μάτια σου.. Αχ αυτά τα μάτια σου να ξερες πόσο με βοήθησαν να νικήσω την μάχη που έδινα τόσους μήνες..

Ξαφνικά ο Ιάκωβος αισθάνθηκε το χέρι της Αθηνάς να κουνιέται μέσα στο δικό του.

Η Αθηνά άνοιξε τα μάτια της και τον είδε. Χαμογέλασε στην αρχή. Μετά όμως ταράχτηκε.

Αθ. Εσύ;
Ιακ. Ναι Αθηνά μου εγώ
Αθ. Πως; Εσύ ήσουν...
Ιακ. Όχι Αθηνά μου. Δεν πέθανα. Έτοιμος ήμουν αλλά δεν μπορούσα να φύγω από αυτή την ζωή χωρίς να δω έστω για μια τελευταία φορά τα μάτια σου..

Η Αθηνά με δάκρυα στα μάτια του χαμογέλασε αχνά.

Αθ. Πως γίνεται να είσαι εδώ; Αφού ο Λυκούργος μου είχε φέρει το γράμμα σου στην φυλακή.
Ιακ. Γίνε καλά εσύ,κι όταν βγεις με το καλό αν θελεις ακόμα να μάθεις θα τα πούμε όλα.
Προσπάθησε να ξανά κοιμηθείς και όταν ξυπνήσεις αν θες να με δεις βάλε μια φωνή και θα τρέξω κοντά σου. Δεν πρόκειται να φύγω από εδώ. Εντάξει;
Αθ. Εντάξει.

Η Αθηνά προσπάθησε να ξανά κοιμηθεί.

Ο Ιάκωβος βγήκε έξω και πήγε κοντά στον Μάνο και στην Ειρήνη.

Μ. Θείε θα μου εξηγήσεις επιτελους;Τι σχέση έχεις εσύ με την Αθηνά εκτός από τα τυπικά.
Ιακ. Καλύτερα να πάμε κάπου μόνοι μας να μιλήσουμε.
Ε. Εγώ τα ξέρω ήδη μου τα έχει πει η Αθηνά. Σας αφήνω μόνους σας.
Ιακ. Εσύ είσαι λοιπόν η Ειρήνη.
Ε. Ναι με ξέρετε;
Ιακ. Δεν σε είχα δει από κοντά αλλά ναι σε ξέρω οι άνθρωποι μου, μου είχαν πει και για σένα.
Ε. Και εγώ ξέρω αρκετά για σας.
Ιακ. Ωραία αφού ξέρω και ξέρεις πράγματα μην φύγεις κάτσε μαζί μας.
Ε. Σίγουρα;
Ιακ. Σίγουρα. Άλλωστε είσαι οικογένεια πλέον με την Αθηνά. Και σίγουρα θα έχεις πολλές απορίες για την ανάσταση μου(είπε γελώντας)
Μ. Θείε άσε την ειρήνη και εξήγησε μου. Γιατί από ότι φαίνεται η Ειρήνη ξέρει περισσότερα από εμάς.
Ιακ. Λογικά θα της έχει μιλήσει η Αθηνά. Αλλά τέλος πάντων. Θα στα εξηγήσω όλα.
Μ. Ωραία σε ακούω.

Ο Ιάκωβος άρχισε να λέει ολη την ιστορία με την Αθηνά. Ακόμα και ότι είχαν σχέση. Του εξήγησε πως χώρισαν αλλά και τον λόγο.

Του εξήγησε τι έγινε στην Ισπανία με το θέμα υγείας του. Μέσα σε όλα αυτά που του είπε κλείνοντας του είπε ότι κατάφερε να ζήσει εξαιτίας της Αθηνάς.

Ο Μάνος δεν έδειξε να θυμώνει για όσα έμαθε για την σχέση του με την Αθηνά. Αλλά θύμωσε που τόσο καιρό που είχε βγει από το νοσοκομείο δεν επικοινώνησε μαζί τους.

Ιακ. Λοιπόν τώρα τα ξέρεις όλα..Δεν με νοιάζει αν δεν μου το συγχωρήσεις ποτέ η αν δεν μου ξαναμιλήσεις ποτέ για την ιστορία με την Αθηνά. Αλλά θέλω να μου υποσχεθείς ότι δεν θα την κάνεις στην άκρη.
Η Αθηνά Μάνο μου σε αγαπάει πάρα πολύ. Σε βλέπει σαν παιδί της. Ακόμα και τώρα που έχει δικά της παιδιά. Και το ξέρω καλά αυτό....
Μ. Θείε δεν υπάρχει περίπτωση να σου κρατήσω κακία. Εξάλλου το είχα πάρει χαμπάρι. Αφού οπότε την έβλεπες κολλαγαμε από τα μέλια. Την κοιτάζεις στα μάτια και έλιωνες. Ούτε σου θυμώνω. Για το μόνο πράγμα που σου θυμώνω είναι ότι δεν εμφανίστηκες τόσο καιρό. Αλλά τέλος πάντων.
Ιακ. Είχα λόγο αγόρι μου. Όταν έρθει η ώρα θα σου τον εξηγήσω.
Μ. Εντάξει θείε. Αντε πήγαινε να ξεκουραστείς
Ιακ. Δεν πάω πουθενά. Εδώ θα μείνω. Το υποσχέθηκα στην Αθηνά. Μέχρι να βγει δεν θα πάω πουθενά.
Μ. Μαα θείε..
Ιακ. Δεν υπάρχει μα. Το υποσχέθηκα. Και δεν συνηθίζω να παίρνω πίσω τις υποσχέσεις μου.

Την κουβέντα τους την διέκοψε ο γιατρός.

Γιατρος.Ειστε ο Ιάκωβος Βρεττάκος;
Ιακ. Μάλιστα.
Γιατρός. Η κυρία Νομικού σας ζητάει.
Ιακ. Έρχομαι αμέσως.

Ο Ιάκωβος έτρεξε κατευθείαν στην Αθηνά.

Στην Αθηνά του.....