Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Οι ανασφαλειες και η αναπάντεχη πρόταση"

Ήταν αργά το μεσημέρι όταν γύρισε ο Ιάκωβος από το βουνό. Όταν μπήκε στο σπίτι είδε την Αθηνά να κοιμάται στο καναπέ.

Ιακ. Αγάπη μου; Ξύπνα.
Αθ. Μμμμμ γύρισες;
Ιακ. Ναι. Γιατί κοιμάσαι στο καναπε;
Αθ. Σε περίμενα να σου πω κάτι και με πήρε ο ύπνος.
Ιακ. Τι ήθελες να μου πεις;
Αθ. Έχει να κάνει με την Ειρήνη.
Ιακ. Τι πράγμα είναι καλά;
Αθ. Όπως το πάρει κανείς.
Ιακ. Λεγε Αθηνά με αγχώνεις.
Αθ. Καλά.

Η Αθηνά πήρε μια βαθιά ανασα.

Αθ. Η Ειρήνη είναι έγκυος.
Ιακ. Τι;
Αθ. Ναι. Πήγαμε σήμερα στον γιατρό. Όσο έλειπες στο βουνό.
Ιακ. Μάλιστα. Και τώρα;
Αθ. Τώρα θέλει να πιάσεις τον Ιάσωνα και να του κάνεις μια κουβέντα. Να κόψεις αντιδράσεις. Και να του το ξεφουρνισεις εσύ βασικά.
Ιακ. Τι δουλειά έχω εγώ.
Αθ. Τι να σου πω. Ίσως να φοβάται να του το πει.
Ιακ. Καλά. Θα δω πως θα του το πω.
Αθ. Τέλεια.
Ιακ. Μήπως πείνας;
Αθ. Η αλήθεια είναι ότι πεινάμε λιγάκι.
Ιακ. Ωραία σήκω πήγαινε ετοιμάσου. Θα σε βγάλω έξω.
Αθ. Και η Ειρήνη;
Ιακ. Άφησε της ένα σημείωμα.
Αθ. Εντάξει.

Η Αθηνά ανέβηκε στο δωμάτιο και άρχισε να ετοιμάζεται. Μετά από λίγη ώρα ήταν έτοιμη και κατέβηκε κάτω για να φύγουν με το Ιάκωβο.

Αθ. Έτοιμη.
Ο Ιάκωβος την πλησίασε και της χαϊδέψε τα μαλλιά.
Ιακ. Θεέ μου... Πόσο όμορφη είσαι;
Αθ. Θα θελα να ξερά που την βλέπεις την ομορφιά.
Ιακ. Πάμε και θα σου πω στον δρόμο.
Αθ. Ότι πείτε.

Ο Ιάκωβος άνοιξε την πόρτα και έφυγαν. Πήγαν στην ταβέρνα του Χρήστου.
Εκεί ήταν και ο Στάθης. Μόλις τους είδε τους φώναξε να πάνε να κάτσουμε μαζί του.

Στ. Ιάκωβε τι έγινε πως κι από δω;
Ιακ. Τι να γίνει ρε Στάθη. Τα κορίτσια μου πείνασαν.
Στ. Αθηνά; Κόρη θα κάνεις;
Αθ. Ναιιι.
Ιακ. Εγώ τα έλεγα αλλά η κυρία δεν με άκουγε.
Στ. Ωχχ Αθηνά σε λυπάμαι. Από τώρα έχει γίνει χαζομπαμπας.
Αθ. Άστα να πάνε Στάθη μου. Είπε και γέλασε..

Η ώρα πέρασε ευχάριστα Ο Ιάκωβος με την Αθηνά γύρισαν σπίτι και είδαν την Ειρήνη στο σαλόνι να κλαιει.

Ιακ. Τι έπαθες; γιατί κλαις;
Ε. Τίποτα όλα καλά.
Αθ. Ιάκωβε πηγαίνεις σε παρακαλώ λίγο πάνω;
Ιακ. Φυσικά.
Αθ. Ευχαριστώ.
Η Αθηνά πλησίασε την Ειρήνη και έκατσε δίπλα της στον καναπέ.
Αθ. Λεγε τι έπαθες;
Ε.Τι να πάθω ρε Αθηνά. Πως γίνεται να είμαι εγκυος.
Αθ. Θες να σου πω;
Ε. Δεν εννοώ αυτό.
Αθ. Τι εννοείς;
Ε. Εννοώ γιατί τώρα. Αφού προσεχαμε. Πως γίνεται;
Αθ. Μάλλον δεν προσεχατε αρκετά. Και στο είπα πρόσεχε. Δεν με άκουσες.
Ε. Αν δεν το θέλει τι θα κάνω;
Αθ. Να σου πω λίγο αργά δεν το θυμήθηκες; Αυτό έπρεπε να το σκεφτείς πριν γίνει το μοιραίο.
Ε. Αθηνά με το κήρυγμα αυτή την στιγμή δεν βοηθάς καθόλου.
Αθ. Δεν είναι κήρυγμα. Η αλήθεια είναι.
Ε. Στο ορκίζομαι ότι προσεχαμε. Δεν έχω λόγο να σου πω ψέμματα..