Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Επιστροφή Στην Δουλεια"

Η Αθηνά και ο Μιχάλης είναι στην τραπεζαρία και τρώνε πρωινό και περιμένουν την Ειρήνη να  έρθει να κρατήσει τα μωρά για να πάνε στις δουλειές του.
Μισή ώρα μετά χτύπησε το κουδούνι.
Αθ. Καλημέρα.
Ε. Καλημέρα σας
Μ. Καλημέρα Ειρήνη.
Αθ. Να σου πω βρε παιδί μου κόψε αυτό τον πληθυντικό.
Ε. Καλά όπως θέλετ...θελεις.
Αθ. Έτσι μπράβο.
Ε. Θα είναι δύσκολο στην αρχή αλλά θα το συνηθίσω.
Αθ. Το καλό που σου θέλω.. (γέλασε)
Μ. Αγάπη μου πάμε;
Αθ. Ναι Μιχάλη μου. Λοιπόν εμείς φεύγουμε τα μωρά είναι πάνω τα έχουμε ταΐσει τα έχουμε αλλάξει και τώρα κοιμούνται. Αν χρειαστείς οτιδήποτε με παίρνεις τηλέφωνο.
Ε. Εντάξει. Μην ανησυχείτε θα τα προσέχω σαν τα μάτια μου.
Μ+Αθ.Γεια σου Ειρήνη. (είπαν συγχρόνως και γέλασαν)
Αθ. Ααα θα το παραλίγο να το ξεχάσω. Μπορεί να χρειαστεί να μείνεις λίγο πάρα πάνω υπάρχει πρόβλημα;
Ε. Κανένα πρόβλημα μένω και μέχρι το βράδυ αν θέλετε.
Αθ. Όχι εντάξει.. Νομίζω μεχρι το απογευματάκι θα έχω γυρίσει.
Γειά σου Ειρήνη τα λέμε..
Η Αθηνά με τον Μιχάλη εφυγαν μπήκαν ο καθένας στο αυτοκίνητο του και πήγαν στις δουλειές τους.
Η Αθηνά μπήκε στο ελαιοτριβείο και όλοι έτρεξαν να την αγκαλιασουν. Πρώτος και καλύτερος ο Μάνος και η Ιουλία. Ακόμα και ο Ισίδωρος.
Μ. Καλωσορίζουμε την πιο όμορφη μαμά της Μάνης.
Αθ. Βρε Μάνο μου σταματά.
Ι. Γιατι να σταματήσει Αθήνα μου δίκιο έχει.
Αθ. Που την είδατε μωρέ την ομορφη βρε Ιουλία μου. Που είμαι λες και έχει περάσει νταλίκα από πάνω μου.
(τους αγκάλιασε και τους δύο)
Ισ.Ωωω καλώς την ωραιότερη μαμά.
Μ. Είδες μέχρι και ο πατέρας μου το λέει. Που δεν το Συνηθίζει..
Αθ. Γειά σου Ισίδωρε.
Ισ.Αθηνα μου πως είναι η ζωή με δύο ζιζανια να κλαίνε όλη την ώρα.
Αθ. Είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Δεν μπορείς να φανταστείς.Να σου πω την αλήθεια με το ζόρι ήρθα σήμερα. Δεν μπορώ να ξεκολλήσω από δίπλα τους.
Ι. Να σου πω Αθηνά μην σε ακούσει ο Μιχάλης να λες κάτι τέτοιο γιατί θα αρχίσει τις ζήλιες.
Μ. Και όχι τίποτε άλλο θα σε στριμώξει πουθενά και θα κάνουμε κανένα μήνα να σε ξανά δούμε δεν θα ξεκολλάει από πάνω σου.
Ισ. Ναι γιατί τωρα ξεκολλάει.
(είπαν πειράζοντας την Αθηνά και γέλασαν)
Αθ. Λοιπόν φεύγω.
Μ. Που πας καλέ. Ακόμα δεν ήρθες;
Αθ. Πάω στους ελαιώνες. Μου έλειψαν τα χωράφια.
Ισ. Να πας Αθηνά. Θα χαρούν πολύ να σε δούνε. Η Άννα και η ευτυχία ρωτάνε συνέχεια για σένα.
Αθ. Λοιπόν φεύγω θα ξανά έρθω μετά. Γιατι έχω ένα ραντεβού. Γειά σας
Η Αθηνά έφυγε και πήγε στους ελαιώνες. Μόλις την είδαν τα κορίτσια έτρεξαν πάνω της.
Α. Κυρία Αθηνά επιτέλους ήρθατε.
Ευτ.Τι κάνετε;
Αθ. Είμαι πάρα πολύ καλά κορίτσια μου. Εσείς;
Α. Αφήστε τα δικα μας. Εσείς πείτε μας τα ζουζούνια πως είναι;
Αθ. Μια χαρά είναι αυτά. Εγώ είμαι ερείπιο.
Α. Ο κύριος εισαγγελέας δεν σας βοηθάει;
Αθ. Ακόμα δεν τον χωνεύεις αννουλα μου;
Α. Προσπαθώ κυρία Αθηνά αλλά δεν είναι και εύκολο.
Ευτ. Αφήστε την Αννα. Κυρία Αθηνά μπορούμε να σας ζητήσουμε μια χάρη;
Αθ. Να έρθετε οπότε θέλετε να δείτε τα μωρά. (είπε η Αθηνά πριν προλάβει η ευτυχία να πει κάτι)
Ευτ. Μα πως ξέρατε τι χάρη θέλουμε;
Αθ. Τόσα χρόνια σας έχω μάθει. Λοιπόν πάμε να μαζέψουμε ελιές;
Α+Ευτ. Πάμε (είπαν ταυτόχρονα)
Η ώρα είχε περάσει και η Αθηνά μαζί με τα κορίτσια μάζευαν ακόμα ελιές. Η Αθηνά δεν πήρε χαμπάρι τον Μιχάλη που ήταν λίγο πιο πέρα και την κοίταζε για πρώτη φορά να κάνει αυτό που της αρέσει. Φούσκωσε από περηφάνια......