Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Στιγμές Ευτυχίας,στα Πράσα, Και Η Καζούρα"

Μετά από αρκετή ώρα καθοντουσαν αγκαλιά στο καναπέ....

Αθ. Ιάκωβε;
Ιακ. Τι είναι αγάπη μου;
Αθ. Σου έχω πει ότι από τότε που γύρισες είμαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα;
Ιακ. Πολλές φορές. Αν και... Τώρα τελευταία δεν μου το έχεις πει καθόλου..
Αθ. Από σήμερα θα στο λέω κάθε μέρα.
Ιακ. Το υποσχεσαι;
Αθ. Ναι.
Ιακ. Χμμμ ας κάνω ότι σε πιστεύω. Αν και δεν με πείθεις..
Αθ. Έτσι ε;
Ιακ. Ναι.

Η Αθηνά σηκώθηκε και έκατσε πάνω του..

Αθ. Θα μπορούσα με κάποιο τρόπο να σας πείσω κύριε Βρεττάκο;
Ιακ. Δεν νομίζω κυρία Νομικού.
Αθ. Έτσι λες; Θα το δούμε....

Η Αθηνά άρχισε να τον φιλάει στο λαιμό και σιγά σιγά κατέβαινε πιο χαμηλά.... Ο Ιάκωβος της άνοιγε ένα ένα τα κουμπιά από το πουκάμισο της.

Ιακ. Παίζεις βρώμικα.
Αθ. Να σταματήσω τότε. (και πήγε να σηκωθεί.)
Ιακ. Ούτε να το σκέφτεσαι... (και την κόλλησε πάνω του.)

Της έβγαλε τελείως το πουκάμισο και την ξάπλωσε στο πάτωμα..
Της άφηνε φιλιά σε όλο της το σώμα.
Η Αθηνά του άφηνε γρατζουνιές με τα νύχια της σε όλη την πλάτη του.
Ο Ιάκωβος συνέχισε το γλυκό βασανιστήριο στην Αθηνά. Μέχρι που έφτασε κοντά στην περιοχή της. Όσο την φιλούσε εισχώρησε μέσα της ένα δάχτυλο για να την παιδέψει λίγο ακόμα...
Η Αθηνά σταμάτησε το φιλί τους και με τις λιγοστές ανάσες που είχε του είπε...

Αθ. Σε παρακαλώ μη με βασανίζεις άλλο. Σε θελω..
Ιακ. Σσσ μη μιλάς. (και της έκλεισε το στόμα με το χέρι του.)

Με μια απότομη κίνηση μπήκε μέσα της και άρχισε να κινείτε με γρήγορες κινήσεις στην αρχή και μετά πιο ήρεμα... Η Αθηνά δάγκωνε τα χείλη της για να πνίξει τους ήχους ηδονής που έβγαζε...
Μετα απο αρκετή ώρα ο Ιάκωβος τελείωσε μέσα της. Και έπεσε απαλά πάνω της....

Ιακ. Είσαι εντάξει αγάπη μου.; Μήπως κρυώνεις.;
Αθ. Δεν έχω υπάρξει καλύτερα. Αν και κρυώνω λιγάκι.
Ιακ. Κρυώνει το κορίτσι μου; Θα το ζεστάνω αμέσως.

Ο Ιάκωβος σηκώθηκε έβαλε το εσώρουχο του και πήγε να φέρει ένα σεντόνι για να  την σκεπάσει και άναψε και το τζάκι..

Ιακ. Καλύτερα τώρα;
Αθ. Μμμ καπως... Αλλά..
Ιακ. Τι;
Αθ. Να μωρέ καλά περνάμε και εδώ αλλά και στο κρεβάτι μας όπως πριν δεν θα με χάλαγε..(του είπε πονηρά)
Ιακ. Μη μου πεις ότι έχεις ακόμα αντοχές;
Αθ. Εγώ ναι.. Εσύ μάλλον όχι...

Η Αθηνά τον κοίταξε πονηρά, σηκώθηκε από το πάτωμα και αφησε το σεντόνι να πέσει στο πάτωμα μπροστά στην σκαλα....
Ο Ιάκωβος σηκώθηκε και την άρπαξε στην αγκαλιά του και την πήγε στο κρεβάτι.....