Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Θα Σε Προστατευω Πάντα"

Ο Μάνος και η Ειρήνη ταραχτηκαν με το που είδαν τον Μιχάλη. Δεν τον είχαν ενημερώσει.

Ο Μιχάλης τους πλησίασε και με θυμό τους ρώτησε που είναι η Αθηνά..

Μιχ. Που είναι;
Μ. Πως το έμαθες;
Μιχ. Είδα την Μαρίνα στο δρόμο και μου το είπε. Όπως μου είπε ότι τα παιδιά μου είναι σπίτι σου. Γιατί δεν με ενημερώσατε;
Μ. Θα σε ενημερωναμε όταν μαθαίναμε τι έχει συμβεί. Τώρα που ξέρουμε θα σε παίρναμε.
Μιχ. Ωραία τι έγινε λοιπόν.
Μ. Η Αθηνά το έχασε το παιδί.
Μιχ. Τι βλακειες είναι αυτές που μου λέτε;
Ε. Η αλήθεια είναι.
Μιχ. Μάλιστα... Που την έχουν;
Ο Μάνος έδειξε το δωμάτιο της Αθηνάς και ο Μιχάλης πήγε να την βρει εκνευρισμενος.
Αθ. Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;
Μιχ. Δεν με περίμενες;
Αθ. Μετά το γράμμα σου όχι είναι η αλήθεια.
Μιχ. Μου είπαν ότι το έχασες.
Αθ. Ναι. Και όλα αυτά εξαιτίας σου.
Μιχ. Αθηνά δεν αφήνεις τα παραμύθια; Λεγε πόσα έδωσες στους γιατρούς για να πούνε κάτι τέτοιο;
Αθ. Είσαι σοβαρός; Τι είναι αυτά που λες;
Μιχ. Αθηνά άσε το θέατρο. Λεγε.
Ο Μιχάλης άρπαξε από το χέρι την Αθηνά και την ταρακούνησε.
Εντωμεταξύ είχε επιστρέψει και ο Ιάκωβος και μόλις είδε τον Μάνο και την Ειρήνη να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα τους ζήτησε εξηγήσεις.
Ο Μάνος του εξήγησε ότι ήρθε ο Μιχάλης και ότι εκείνος ευθύνεται που η Αθηνά έχασε το μωρό.
Ο Ιάκωβος ήταν σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Ήθελε να μπει μέσα αλλά ο Μάνος τον συγκρατήσε.
Ξαφνικά άκουσε την Αθηνά να φωνάζει,και έτρεξε κοντά της.
Αθ. Παρατα με, με πονάς.
Μιχ. Αν νομίζεις ότι με αυτά τα κόλπα θα με κάνεις να σε λυπηθώ είσαι γελασμενη.
Ο Μιχάλης έπιασε την Αθηνά από το λαιμό και την κόλλησε στο τοίχο.
Αθ. Με πονάς. Άσε με.
Ιακ. Άφησε την ήσυχη.
Μιχ. Ααα βλέπω αναστήθηκε ο Κύριος Βρεττακος. (είπε ειρωνικά)
Ιακ. Για κακή σου τύχη ναι.
Μιχ. Τράβα έξω και άσε με να μιλήσω με την γυναίκα μου.
Ιακ. Μπα ξαφνικά έγινε πάλι γυναίκα σου; Και για να έχουμε καλό ερώτημα εσύ έτσι μιλάς στην γυναίκα σου; την πιάνεις από το λαιμό και κοντεύεις να την πνίξεις;
Μιχ. Ότι θέλω κάνω δεν σου πέφτει λόγος
Ιακ. Νομίζεις.
Μιχ. Και ποιος είσαι εσύ που σε ενδιαφέρει τόσο πολύ πως φερομαι εγώ στην "κυρία" Ο Θεός να την κάνει.
Ιακ. Πρόσεξε πως μιλάς.
Μιχ. Γιατί τι θα μου κάνεις;
Ιακ.Δεν θες να ξέρεις.
Μιχ. Μάλιστα. Ώστε μαζί το σχεδιάσατε. Πόσο φθηνή μπορεί να είσαι τελικά; (Ο Μιχάλης σήκωσε το χέρι του και πήγε να την χτυπήσει, Ο Ιάκωβος τον άρπαξε από το χέρι και του έδωσε μια μπουνιά.
Ιακ. Αν τολμήσεις να ξανά πλησιάσεις την Αθηνά θα σε θάψω.

Εκείνη την ώρα μπήκε μέσα ο Μάνος και άρπαξε τον Μιχάλη και τον πέταξε έξω από το δωμάτιο.

Ο Ιάκωβος πλησίασε την Αθηνά που ήταν ακόμα κολλημένη στον τοίχο και προσπαθούσε να συνέλθει.

Ιακ. Έλα Αθηνά μου ηρέμησε. Τελείωσε.
Η Αθηνά έπεσε στην αγκαλιά του Ιακώβου και ξέσπασε σε κλάματα.
Αθ. Τίποτα δεν τελείωσε. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Αποδείχτηκε επικίνδυνος.
Ιακ. Αθηνά μου μην φοβάσαι τώρα είμαι εγώ εδώ. Δεν πρόκειται να σε ξανά πλησιάσει.
Αθ. Φοβάμαι Ιάκωβε.
Ιακ. Να μην φοβάσαι. Όσο είμαι εγώ εδώ θα σε προστατευω πάντα. Κι αν τολμήσει να σε ξανά ακουμπήσει θα τον σκοτώσω. Δεν αφήσω κανέναν να σε βλάψει.

Ο Ιάκωβος σήκωσε το κεφάλι της Αθηνάς για να τον κοιτάει. Της χαιδεψε το μάγουλο και της σκούπισε τα δάκρυα.

Την τρυφερή στιγμή την διέκοψε η Ειρήνη που μπήκε έντρομη μέσα στο δωμάτιο.

Ε. Αθηνά είσαι καλά; (και έτρεξε στην αγκαλιά της)
Αθ. Να ναι καλά ο φύλακας άγγελος μου.
Ε. Κύριε Ιάκωβε τι καλά που γυρίσατε.
Ιακ. Αμάν πια αυτό το κύριε. Κόψε επιτέλους τον πληθυντικό. Ιάκωβος σκέτο.

Ο Ιάκωβος πήρε αγκαλιά την ειρήνη και τράβηξε και την Αθηνά κοντά του.

Ε. Εγώ πηγαίνω έξω να σας αφήσω μόνους. (και έκλεισε το μάτι στην Αθηνά)

Ιακ. Είναι πολύ γλυκιά κοπέλα. Και σ'αγαπαει πολύ.
Αθ. Είναι. Μου έχει σταθεί σε πολλά πράγματα. Δώρο Θεού είναι..
Ιακ. Αθηνά να προτείνω κάτι;
Αθ. Τι;
Ιακ. Όταν βγεις γιατί δεν παίρνεις τα παιδιά και την Ειρήνη να έρθετε να μείνετε λίγες μέρες σε εμένα μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα;
Αθ. Δεν ξέρω Ιάκωβε. Φοβάμαι ότι θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα.
Ιακ. Είπαμε.. Όσο είμαι εδώ να μην φοβάσαι τίποτα. Εντάξει;
Αθ. Εντάξει.
Ιακ. Ωραία. Έλα να ξαπλώσεις να ηρεμήσεις και εγώ θα μείνω εδώ. Δίπλα σου. Για να μην φοβάσαι. Δεν θα το κουνήσω καθόλου από εδώ. Ξάγρυπνος φρουρός θα είμαι.
Αθ. Ιάκωβε.
Ιακ. Τι;
Αθ. Μου έλειψες. Πολύ. (Και του χαιδεψε το μάγουλο.

Ο Ιάκωβος δεν της απάντησε. Απλά της χαμογέλασε...

2 μέρες μετά.....