Απρόσμενος έρωτας ❤️

"Η Εξομολόγηση Και Τα Συμπτώματα"

Η Αθηνά με τον Ιάκωβο περπατούσαν για ώρες και συζητούσαν. Δεν κατάλαβαν ποτέ πέρασε η ώρα.

Είχε αρχίσει να βραδιάζει. Ξαφνικά η Αθηνά γύρισε και του είπε.

Αθ. Ιάκωβε. Κουράστηκα δεν γυρνάμε πίσω;
Ιακ. Όχι. Θα πάμε να κάτσουμε στην παραλία...Μου χρωστάς κάτι. Μη νομίζεις ότι το έχω ξεχάσει.
Αθ. Αν σου μπει κάτι στο μυαλό.
Ιακ. Το υποσχέθηκε.
Αθ. Σαν μωρό κάνεις.
Ιακ. Μαζί σου έτσι αισθάνομαι. Πάμε;
Αθ. Αντε πάμε. Γκρινιάρη. Αλλά μην αργήσουμε άλλο. Η μάνα μου θα έχει σαλτάρει τόσες ώρες με τα παιδιά. Και γέλασε.

Η Αθηνά με τον Ιάκωβο πήγαν στην παραλία και καθησανε. Η Αθηνά καθησε ανάμεσα στα πόδια του και ο Ιάκωβος τύλιξε τα χέρια του γύρο της.

Αθ. Ιάκωβε. Να σου πω κάτι;
Ιακ. Ότι θες.
Αθ. Έτσι φανταζόμουν τις στιγμές μαζί σου. Μακριά από όλους και όλα. Έτσι φανταζόμουν να καθόμαστε όλη μέρα αγκαλιά να συζητάμε. Και όχι μόνο (του είπε κάπως πονηρά).
Ιακ. Ωπα. Τι εννοείς;
Αθ. Έλα τώρα. Κατάλαβες.
Ιακ. Όχι δεν κατάλαβα.
Αθ. Ιάκωβε ντρέπομαι.
Ιακ. Δεν με νοιάζει. Λοιπόν συνέχισε.
Αθ. Για αυτό σ'αγαπαω. Γιατί έχεις καρδιά μικρου παιδιού. Αυτό ερωτεύτηκα σε σένα.
Ιακ. Γειά γω ξέρεις τι ερωτεύτηκα σε σένα;
Αθ. Ναι.
Ιακ. Τι;
Αθ. Τα μάτια μου.. Μου το έλεγες συνέχεια θυμάσαι;
Ιακ. Σωστά. Ξέρεις γιατί τα ερωτεύτηκα;
Αθ. Χμμ. Ναι αλλά θέλω να το ξανά ακούσω.
Ιακ. Τα ερωτεύτηκα γιατί όταν κοίταζα τα μάτια σου ταξίδευα σε μακρινές θάλασσες που δεν υπήρχε κανένας. Μόνο εσύ και εγώ.
Αθ. Αχ μωρέ Ιάκωβε. Να ξερες πόσο μου είχαν λείψει αυτά τα λόγια σου.. Από την μέρα που έφυγες κάθε στιγμή κάθε λεπτό σε σκεφτόμουν. Προσπαθούσα να καταλάβω την στάση σου. Δεν έβγαζα άκρη όμως. Έκλαιγα για μέρες. Μέχρι που ο πόνος έγινε θυμός. Μέχρι και ευθύνες σου έριχνα. Ότι εσύ έφταιγες για ότι πέρασα. Έλεγα ότι αν δεν είχες φύγει θα με είχες συγκρατήσει να μην πάω να βρω τον Δημήτρη μόνη μου.... Μετά όμως τα ξέχασα όλα. Και προσπάθησα να θυμάμαι μόνο τις ωραίες στιγμές μαζί σου. Γιατί μόνο τέτοιες είχαμε...

Η Αθηνά άρχισε να βουρκωνει.

Ιακ. Σσσσσ μην κλαις αγάπη μου. Τώρα είμαι εδώ. Και σου υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω κάθε μέρα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό να είναι χαρούμενο..
Αθ.Ιακωβε γύρισες και ανασαίνω. Νιώθω ελεύθερη. Μακριά σου ήμουν νεκρή. Αλλά γύρισες και αναστήθηκα...Εισαι η ανάσα μου.. Υποσχεσου ότι δεν θα με ξανά αφήσεις.
Ιακ. Ποτέ αγάπη μου. Μόνο αν τρελαθώ. Μόνο αν χάσω τα λογικά μου θα σε αφήσω..