~Özlemekle Geçmiyor~

Bana Güven!

... (Şevket 'den)

Koridorda ilerlemeye başladım ve kapalı kapının önüne gelince kapıyı iki kez tıkladım. Beklemeye başladım, ses gelmeyince kapının kolunu yavaşça indirip içeri adımladım.

Özge yatakta kıvrılmış cenin pozisyonunda uyuyordu. Huzurlu bir uyku olmadığı her halinden belliydi. Gözlerinin çevresi kırmızılıklara yer edinmiş. Başının altına koyduğu elinin tırnaklarıda daha da kısalmış diplerini yolunmuşluğunu gözler önüne seriyordu.

Yatağın yanına Dizlerimin üstüne oturdum. Elim istemsizce dağınık saçlarına gitti.

Siyah lastik tokasını dağınık topuzundan kurtararak çıkardım. Saçları daha da yüzüne yayılırken derin bir nefes aldım. Lastik tokayı bırakmayarak ayaklandım.

Üstünden yere düşen yorganı tekrar üstüne serdim. Odadan çıktım ve mutfağa gittim. İçeride komutanım kahvaltılık bir şeyler yapıyordu.

Doğradığı patatesleri eyirfraya atmıştı namı diğer Ayfer. Yumurtaların beyaz kısmını başka kaseye almış sadece sarılarından yapıyordu.

"Komutanım... Ne yapıyorsunuz?"

"Yumurta."

"Beyazın suçu ne?"

"Benim onu sevmemem, onun beni sevmemesi, bizim birbirimizi sevmememiz."

Güldüm ve devam ettim.

"Çok açıklayıcı oldu."

"Özge ?"

"Uyuya kalmış. Yorgun duruyordu baya."

"Ne bekliyorsun ki. Çok kırılıcak, yakında çok kırılıcak kalbi..."

"Ben yanında olurum."

"Her kırık öyle iyileşmez."

"Komutanım, izin verin ; şuradan aldığım gibi kaçırıyım. Kraliçeler gibi yaşatırım. Erdemden hayır gelmemiş zaten."

Son cümlemi kendi kendime fısıldasam da duymuştu. Bana kısa bir bakış atıp tavada ki sucukları çevirdi.

"Deme öyle Şevket, komutanın o senin."

Diretken sesiyle konuşsada elimi boşver gibisinden salladım.

"Komutanım, bizim görevimiz zaten bu değil mi, Erdem komutan niye öyle yaptı o zaman?"

"Bilmiyorum ama gece kapıma dayanacak diye korkmadım değil."

"Onun kızını umursadığı mı var komutanım, evde ki eksikliğini bile fark etmemiştir. İnsan bir dinler ya kızını! Herkes iftira atıyor git bir sor soruştur. Askersin sen ya!"

"Orası öylede. Başka bir konu daha var Şevket."

"Ne?"

"Erdem... Özge'yi görücüye gelenlere vermek istiyo"

"Hop! Hop komutanım o kadar değil! O kim ya! Nasıl yapar ya! Kızı kaç yaşında omu karar veriyor komutanım! Komutanım saçmala-!"

"Şhh sakin Şevket. Dur bi. Vermiycez herhalde."

"Komutanım..."

Yutkunamadım bir an.

Vermezdim ki...

O kim...

Allah Allah kim istiyor.

S*ktirip gitsinler!

BOK veririm!

"Olum, Şevket şey yapma halledicem ben."

"Vermem... Vermem ki... Bok alırlar!"