~Özlemekle Geçmiyor~

KURTULMAYALIM!

^   " EVLENELİM DEDİ!" ^

- TOPRAK TAŞKIN -

////////////////////////////////////*******************************/////////////////////////////////////////

Helikopterden indirilen Türk bayrağı sarılı  bir tabut vardı. Arkasında ise yıkılmış bir anne...

Yüreği yanıyordu...İçi sızlıyordu...Korkma demişti , bişey olmayacak demişti...

Ama olabilecek en kötü şey olmuştu... Evladı ölmüştü...

...

Toprak, hızla helikoptere yaklaştığında tabutu görmemişti. Hızla Zeynep'e bakındığında Zeren'e yaslanmış zar zor ayakta durduğunu gördü. Çıt çıkmıyordu kimseden , tim çökmüş gibi başları önlerine eğikti. 

Toprak hızla gözlerini gezdirdi.

"Güneş..."

Diye fısıldadığında Zeynep hızla yanından geçip gitmişti. Toprak hızla peşinden gidecekken Boğaç kolundan tuttu.

"Toprak... Güneş,öldü."

Toprak kalakalırken titremeye başlamıştı onu taşıyamayan bacakları bir an da çekilmiş yere düşmüştü. Boğaç hızla Toprak'ın yanına çöktü. Bakışları yerdeyken dolmaya başladı.

"Toprak !Toprak şh hayır! Toprak bırakma kendini! Toprak ..."

Toprak'ın gözünden iki damla düştü. Bakışları Boğaç'a döndü.Kafasını hafifçe iki yana salladı.

"Abi... Ölemez...Ölmedi de abi..."

Boğaç hızla Toprak'ı kendine çekti.Toprak başını yaslayıp ağlamaya başladığında tim göz yaşlarını tutmaya çalıştı.

"Toprak!Toprak bırakma kendini! Toprak lütfen ..."

Boğaç eliyle yüzünü sildi. Dişlerini sımsıkı sıktı. Destek olması gerekti. Ağlayamazdı.

"Abi! Yapma abi! Nolur! Şaka deyin! Nolur abi nolur... Dayanamam..."

"Toprak, yapma böyle... Elden bişey gelmez ... Öldü o."

"Hayır !Hayır! Zeynep ! Yanındaydı! Nasıl izin verir abi ! Nasıl verir ya! Nasıl ölmesine izin verir!"

"Toprak , onun bir suçu yok... İkisi de toprağın altındaydı... Geç kaldık..."

"Abi Zeynep yanındaydı ama! Nasıl bırakır! Nasıl onların eline bırakır çocuğu! Ya daha çocuktu çocuk! Nasıl böyle bir şeye izin verir!"

"Toprak! O da yaralıydı! ... Kolundan vurmuşlar kızı! O durmaya çalışmış ! Bayılmamaya çalışmış Toprak! Direnmiş! O da yaralı onu suçlama artık! Elinden birşey gelmezdi! O ister miydi kızı ölsün? He cevap ver! Sence Zeynep bilerek mi ellerine verdi çocuğu! Bayılmış kalmış kız zaten! Onu da kaybedecektik! Son dakika çıkardık onu da! O da ölücekti! O da! ... Kendine gel şimdi Zeynep'in yanına git. Hadi aslanım toparlan."

Hızla ayaklandı Toprak.Elini yüzünü hışımla silip koşar adım içeri ilerledi. Göz yaşlarını tuttu.

Zeynep bir köşeye oturmuş duvara boş bakışlarla bakıyordu. Zeren ise hemen yanında ona bir şeyler söylüyordu.

Hızlı adımlarla yanlarına ilerledi.

"Zeren... hadi sen git."

Dediğinde Zeren ayaklanmıştı.Yavaşça çöktü.Zeynep duvara bakmaya devam ediyordu.