Sırtıma duvara vermiş ve Özge ise bedenime sarılmış uyukluyordu , odaya kimse gelmemiş yalnızca kapı da bir kaç kez ayak sesleri duymuştum.
Bir zaman sonra kapıdaki zincir sesleri kapının açıldığını belli ederken dikleştim Özge'yi sarsıp uyandırdım.
"Özge, sakin ol."
Diyerek ayaklandım. O da ayaklanıp arkama sakladığın da kapı açılmış içeriye İğnan ve bir kaç adamı girmişti. Biz en köşedeylen İğnan bize doğru yaklaştı.
Sinirim hat sayfaya çıkarken tıslarcasına konuştum.
"Yaklaşma!"
" Bakıyorum da hemen çekilmişsiniz köşeye."
"İğnan, sakın... Ona dokunanı kendi ellerimle gebertirim. Ona dokunmayın bana ne yapacaksanız yapın."
"A sen istediğimizi ver yeter zaten de sen de buna razı değilsin be güzelim."
"Bilgiler dışı."
"Görüyo musun orası da bizi alakadar etmiyo!... Bağlayın ikisinide!"
Diye emir verdiğinde üzerime gelen adamlarla Özge ağlamaya başlamıştı. Kollarımı açıp onu daha da arkama aldım. O arkamda duvarla kurduğum üçgenin arasındayken ben önümde ki adamları nasıl engelleyeceğimi düşünüyordum.
"İğnan! "
Diye içeri bir terörist daha girdi. Kaşlarım çatık full fokus ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.
"Ne var!?"
"Çabuk gelmen lazım, önemli!"
İkiside bir hınçla odadan çıkarken kapıyı kapatmışlardı. Hızla Özge'ye dönüp sarıldım.
"Özge ağlama, güçlü olman lazım. Korktuğun için karşı koyamıyorum, lütfen..."
"Yapamıyorum! Çok korkuyorum!"
Diye devam etti ağlayışlarının arasından.
"Sakin ol..."
...
"Nolmuş? Nasıl! Allah kahretsin!"
Albay bir hınçla tekrar masadan kalkmıştı. İlk Zeren sonra Özge...
Napıcaklardı....
Bir planı vardı ama o kişiyi devreye sokmak istemiyordu...
Bütün emekleri boşa gide bilirdi.
Ama durum kötüye yorarsa hiç de düşünmezdi.
Anında planı devreye sokardı. Ve o kişi lazım olacak gibi gözüküyordu.
Albay odasın da tekken telefonu çıkardı. Özel ve gizli numaraya mesaj attı. Anında müsait olduğunu belli etti karşı taraf.
****
Acil bir şey olabilir.
Devreye girmeme izin var mı, şuan sadece gözetim altında tutmaya çalışıyorum
Var ama fark edilmemeye bak, lazımsın daha.
İşlerin çoğu halledildi, o yandan sorun yok ama daha işim var. Sıkışırsam müdahale ederim size işaret yollarım o zaman yardım yollayın.
Yarım saat önceden ayarla her şeyi.
Emredersiniz.
Dikkatli ol.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Özlemekle Geçmiyor~
Teen FictionBugün günlerden Pazar saat akşam 06.32 ve ben yine terkettiğim sokaklardayım. Pişman olmak istemiyordum. Asla pişman olmak istemiyordum! Buraya gelme sebebim de buydu, tek sebebim yani. Ölümle burun buruna olmak, onlarla yüzleşme hissi uyandırıyordu...