~Özlemekle Geçmiyor~

Bir Hikayenin Daha Mutlu Sonu

3 ay sonra...

Önümde ki mutlu aile tablosuna baktım. Ellerimle gözlerime rüzgar yapıp bakışlarımı tavana çevirdim. Bir hikaye daha ayrı bitmemişti...

Mutlulardı...

En mutlu günleriydi bu gün...

İki insanın birbirine hayat yemini ettiği bir gündü bu gün...

Yanımda ki Zeynep omzuyla bana vurup alkışlamaya devam etti.

"A hadi ağlama duygusal nenem benim!"

Diye dalga geçtiğinde daha da gülümsedim.

"Evleniyorlar be Zeynep.Çok duygulandım."

O da bana derince gülümseyip konuştu.

"Mutlu sonu hakediyorlarmış demek ki. Allah devamını erdirsin inşallah."

"İnşallah."

Dediğimde Özge'yle Şevket tam ortaya gelmiş dans etmeye başlamışlardı.

Şarkının arasından konuşan adam bütün çiftleri sahneye davet ettiğinde Zeynep anında bana döndü. Hızlıca elime yapışıp sahneye sürükledi.

"Hadi!"

"Zeynep! Ya saçmalama ! Manyak!"

Diye arkasından sürüklenerek bağırsam da beni umursamadı. O ellerini benim belime koyarken benim ellerimi tutup omuzlarına koydu.Kocaman bir gülümsemeyle dans ederken köşe de yüzü düşmüş Toprak'la göz göze geldim. 

"Toprak efendi seni kapıcaktı!"

"Geç kaldı o zaman!"

Diye gülerken Toprak Savaş'ın yanına gitmiş onu sahneye sürüklemeye başlamıştı.

"Avına yaklaşıyor"

Diyerek Zeynep'e söylediğimde bana daha da yapışmıştı.

Toprak yanımıza gelince elini uzatıp konuştu.

"Eş değiştirebilir miyiz Zeren Bey!"

Dediğinde gülerek Zeynep'i itelemiş Savaş abimle dans etmeye başlamıştık.

Zeynep arkadan bana söverken abim gülerek konuşmaya başladı.

"Yine biz evde kaldık be Zeren!"

Dediğinde gülmüş anında cevap vermiştim.

"Şu ailede evlenebilecek son kişi evleniyor! İnanmıyorum ya!"

O da gülüp dans eden Toprak ve Zeynep'e bakmıştı.

"Mutlu olsunlar da ..."

Dediğinde başımla onayladım.

Hemen yan tarafımıza dans ederek yaklaşan Lütfü ve İsmail'e kahkaha atmaya başladım.

"Komutanım,bize de bulun artık ya lütfen!"

Diyen İsmail'le abim de gülmüştü.

"Buluruz kolay olum o iş ,herkesin ağzının suyu akıyo size!"

İsmail anında etrafa bakınmış bağırarak konuşmuştu.

"Kim!? Hani?! "

Abimden ayırlıp beraber masaya geçtik. İsmail'i kolumun altına alıp elimi hafif kaldırıp parmağımla ilerdeki kızı gösterdim.

"Düğün'ün başından beri seni izliyo! Kız tarafından bir uzak akraba! Ben baktım da yanlış bir hareketi yok sakin ,dingin ."

İsmail'e bakıp tekrar kıza baktım.