~Özlemekle Geçmiyor~

~Mutlu Bir Son Denir~

2 ay sonra...

...

Toprak odaya girdiğinde şöyle bir süzmüş hafif bir tebessümle yaklaşmıştı Zeynep'e . Zeynep dalgayla gülerek konuştu.

"Prensesler gibi olmuşum dimi !"

Bu dalgayla konuşmasına Toprak gülmüş kendi düşüncelerini dile getirmişti.

"Şuan bana bi prensesten çok... küçük bi kız çocuğunu anımsatıyorsun "

Daha sonra ekledi.

"Güçlü bi kız çocuğu..."

Zeynep dolu gözlerle tekrar söze girdi.

"Bak bunu sevdim... Küçük ve güçlü bi çocuk... Güneş gibi..."

"O zaten sen Zeynep...O kadar sen ki o kadar seni korumak istiyordu ki ...anlatamam."

"Keşke ...burda olsaydı..."

"Keşke senin bana evlenme teklifi ettiğini görseydi."

Zeynep, derin derin gülerken Toprak'ta burukça gülümsedi.

"Biraz da olsa eğlenmeye bak ... Çünkü artık mükemmel bir kocan olucak."

Zeynep daha da gülüp konuştu.

"Sen de şu saniyelerini iyi değerlendir. Artık hayatında çirkef bi karın olucak."

"Ben en başında söyledim.Ben razıyım..."

...

İkili salona girdiğinde alkış tufanı koptu. Zeren bu anları yine dolu gözlerle izliyordu. 

Mutlu olucaktı onlar belliydi...

Kaderleri en başından beraber yazılmış gibiydi..

Zeren'in yanında yine Savaş vardı.Ailenin iki bekarı yan yana duruyorlardı.

...

"İnanamıyorum hala."

"Hep asla evlenmem dediği için oldu bak böyle.Ben hep evlenirim diyordum evde kaldım. Toprak gitti."

"Şaka gibisiniz yeminle he."

Diye gülerek izlemeye devam ettik. O sırada ikili tam ortaya gelmiş dans ediyorlardı. Diğer eşlerde sahneye çağrılırken öbür yanımda oturan Lütfü Ferda'ya döndü. Bişey demeden sadece elini uzattığında Ferda sahneye bakmaya devam etti.

"Hadi!"

Diye isyan eden Lütfü'yle bu sefer omzunu silkti. Lütfü hızlıca kalkıp Ferda'yı da ardından sürükledi.

Şiddetli geçimsiz sevgililer

Tabi o sıra da İsmail Berna'yı çoktan dansa kaldırmıştı. İnce çocuktu vesselam. Bir yandan bütün eşler kalkmaya başladı. Osman komutanım kalktığında gaza gelen Polat ve Boğaç'da karılarını dansa kaldırdı. Şevket'i zorla dansa kaldıran Özge'yse heyecanla onu sahneye sürüklüyordu.

Herkes mutluydu...

...

"Zeren!"

Bana el yapan Zeynep'le yanına gittim.

"Efendim?"

" Halay!"

Diyip güldüğünde yüzümde derin bir tebessüm oluştu.