SHE IS THE QUEEN (COMPLETED)

CHAPTER 1

CHAPTER 1

Napamulat ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa aking mukha.

Nasan ba ako?

Inilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto kung nasaan ako.

Malawak ang kwarto kung nasaan ako at naka higa din ako sa malaking kama.

Sa gilid ko ay may nakalagay na maliit na mesa at may naka patong don na pinggan na may pag kain.

May naka lagay din na notes sa tabi ng pag kain kaya agad kung kinuha yon at binasa.

'Mission success because you are already here in the philippines. Just call me if you need something'

Napangisi ako nang maalala ang mga nangyari nong kaarawan ko.

Hindi talaga si dad papayag na hindi nya ako ipapakasal at talagang ginamit pa nya ang ginawa kong pag tulong kay steven.

Hindi basta bastang organisasyon ang kalaban nila steven kaya naman tinulungan ko sila. Even though alam kong may punishment. Hindi ko nga alam kung anong maling nagawa ko at may punishment pang nalalaman si dad.

Well i think it's nice that I got kidnapped and the kidnappers brought me here in the philippines.

But what made me smirked is that It's all part of my plan.

I planned to get my self kidnaped at pinili ko ang pilipinas na lokasyon na pag dalhan sakin dahil kapag nandito ako ay hindi na nila ako magagawang mapigilan sa mga gusyo kong gawin.

Agad nangunot ang noo ko ng maalala na wala na akong suot na maskara ngayon.

Shit!

He saw my face!

Damn it!

Agad kong kinuha ang cellphone ko at agad na idinial ang number niya.

"Where the hell are you?" malakas na sigaw ko sakanya sa kabilang linya.

"Calm down" ani niya na ikina buntong hininga ko.

"You saw my face" malamig kong sabi.

"Yes, to be honest you're so beautiful" nailing iling nalang ako at pinatay ang tawa nang marinig ang tawa niya.

He's Cyruz my bestfriend. Dalawang buwan palang kaming mag kakilala pero naging malapit na ko sakanya at malaki din ang tiwala ko sakanya..

Hindi na ako kinakabahan na nakita nya ang mukha ko. I am already eighteen years old that's why the rules are now invalid.

Maaari na akong mag pakita at mag pakilala sa public. Toxic culture of our family. Hindi pwedeng makilala at makita sa public ang mukha ng mga babae sa pamilya namin hanggat wala pa ito tamang edad.

Sigurado akong alam na ng pamilya ko kung nasaan ako. They are the best when it comen in tracking someone so of course they already know where I am.

Pero wala na akong pakealam kung puntahan man nila ako dito. Pagod na ako! Pagod na Pagod! Pagod na akong sumunod sa mga gusto nilang gawin ko.

Kaya naman simula sa araw na 'to gagawin ko na ang lahat ng gusto ko.

And that includes entering one of my schools. Hestia University.

Isang school yon na para lamang sa mga gangsters, mafia's at sa mga anak ng makaka pangyarihang tao sa mundo.

Matagal na akong naka tapos sa pag aaral. 8 years old ako nang maka tapos ako sa elementary, 13 years old nang makatapos ako sa Highschool and 16 years old ako nang maka tapos ako sa College.