SHE IS THE QUEEN (COMPLETED)

CHAPTER 73

CHAPTER 73

Gusto kong gawin ang sinabi ni kenzo na sundin ko lang si dad pero hindi ko kaya dahil gusto niya lang naman akong ipakasal sa isang linggo sa lalaking Villamerial na 'yon.

Hindi ko siya kilala at wala akong alam na kahit ano tungkol sa kanya pero isa lang ang sigurado ako. Mag katulad lang kami at ang pamilyang kinabibilangan niya ay mas maka pangyarihan pa sa pamilya ko.

Isang linggo na simula ng magising ako at ilang beses ko na rin sinubukang tumakas pero hindi ako maka takas dahil sa dami ng nag babantay sa mansion. Hindi nga manlang ako maka labas dahil hindi raw pwede.

My brothers and My cousins won't help me. Sigurado akong hindi nila ako tutulungan dahil takot sila kay dad. Si shadow naman ay hindi talaga ako tutulungan base sa mga pinag usapan at sinabi niya saakin nong huli naming pag uusap.

Hindi naman ako maka tawag sa elite force dahil kinuha ni dad ang cellphone ko dahil ayaw niya raw na makikipag usap ako sa kahit kanino sa pilipinas.

Bumalik nanaman siya sa pag kontrol saakin at wala akong magagawa kundi ang sumunod dahil kung hindi ako susunod sa gusto niya baka ang kakambal ko pa ang ipa arrange marriage niya.

"Mckenzie did you hear what i said?" ang maawtoridad na boses ni dad ang nag pabalik saakin sa wisyo.

Agad naman akong nag angat ng tingin kay dad na ngayon ay kunot na kunot lang ang noo. Nasa hapag kainan kami ngayon kasama ang mga kapatid at pinsan ko.

Si mom naman ay katabi ni dad at pareho silang nasa harapan ko samantalang katabi ko naman sa kaliwa ko si kenzo at sa kanan ko ay si Hendrix Villamerial na tahimik lang na kumakain.

"Walang kasal na mangyayari. I will only marry one person and it's Zach" malamig kong wika na ikina tigil ng lahat sa pag kain.

Naramdaman ko naman ang biglang pag hawak ni kenzo sa kamay ko sa ilalim ng table kaya agad ko siyang tiningnan pero umiling iling lang siya na parang sinasabing mali ang sinabi ko.

"I don't want to hear that name in this house again. You will marry Hendrix and that's final" madiing wika ni dad at seryoso lang akong tiningnan pero hindi ako nag patinag sakanya. Kung noon sana pumayag pa ako sa gusto niya pero ngayong nandito na si Zach. I will never let dad control me again.

"Can you please stop controling me, dad? Nakaka sakal na. Buong buhay ko nalang kinokontrol mo ako" inis kong sabi. Narinig ko naman ang singhapan ng mga nasa harapan ko.

"Baby, don't talk to your dad that way" ang malambing na boses ni mom. Natigilan naman ako dahil sa sinabi ni mom. Huminga nalang ako ng malalim at pinakalma ang sarili ko.

May sakit sa puso si mommy at hindi ko pwedeng pasamain ang loob niya dahil baka kung anong mangyari sakanya. Kaya ko lang naman sinusunod ang lahat ng gusto ni dad ay dahil ayaw kong mastress si mommy.

Pero palagi nalang ba ako papayag na ibang tao ang kokontrol sa buhay ko? Zach never controled me. Zach never told me what i need to do. Zach never force me to do something I don't want.

"I love Zach, dad" seryoso kong sabi na hindi tumitingin sa kanilang lahat. Naka tingin lang ako sa pinggan ko na may pag kain.

"He tried to kill yo–" hindi ko na pinatapos si dad sa pag sasalita niya dahil padabog akong tumayo at malakas na hinampas ang lamesa gamit ang dalawa kong palad na mukhang ikina gulat nila lahat.

Galit akong tumingin kay dad. "You know well that Zach din't do anything. Hindi siya ang may gustong pumatay sakin. Dahil ang taong nag tangka sa buhay ko ay nasa loob ng pamamahay na ito at kasama nating kumakain ngayon." madiin at walang emosyong kong sabi habang sinasalubong ang tingin ni dad.

"What do you mean, Baby?" boses yon ni mom pero hindi ko siya nilingon dahil ang tiningnan ko ay ang taong yon na halatang gulat na gulat dahil sa sinabi ko.

Hindi na ako muling nag salita at nag lakad na ako paalis sa hapag kainan.

"I'm sorry, sir. I will just talk to her and when we're back she will say yes to the wedding." rinig kong sabi ni Hendrix at naramdaman ko pa ang pag hila niya saakin palabas ng mansyon.

Hindi naman ako umangal at nag padala nalang sa hila niya. Nang maka rating kami sa garden ay agad niya akong hinila papunta sa tagong parte non na ikina kunot ng noo ko.

"What's your problem? Gusto mo ba talagang hindi na maka balik sa pilipinas ha?" malakas niyang sigaw saakin kaya natigilan ako.

"I just want to see my zach but it looks like that everyone is against on what i want" mahinang sagot ko sakanya at dahan dahang umupo sa damuhan.

Agad naman siyang lumuhod para mapantayan ako at nagulat ako nang hawakan niya ang pisngi ko at tiningnan ako sa mata. "I will help you to be with him but for that to happen you need to say yes to the wedding first. In that way your dad will allow you to go back in the philippines." seryosong sabi niya na muli kong ikina tigil.

"You will really help me?" hindi maka paniwalang tanong ko sakanya at tumango tango naman siya.

"I will help you because i don't want to see you crying and suffering not because I want him for you." sabi pa niya.

Wala na akong pakialam kung totoo ba o hindi ang sinabi niya. Ang gusto ko nalang ngayon ay ang maka balik sa pilipinas at makita si Zach dahil miss na miss ko na siya.

Naramdaman ko naman ang pag hawak niya saakin sa balikat para alalayan ako sa pag tayo at nang maka tayo na ako ay nagular ako nang bigla niya akong yakapin.

And somehow i feel like i'm safe. Nang kumalas siya sa pag kakayakap saakin ay isang matamis na ngiti ang iginawad niya saakin. Naistatwa naman ako sa kinatatayuan ko ng halikan niya ako sa noo ko at ginulo ang buhok ko.

"By the way Shadow says 'Hi'"

Nigilan naman ako sa sinabi niya pero bago pa ako maka pag salita ay naramdaman ko nalang ang pag ikot ng paningin ko. Ang akala ko ay babagsak ako sa lupa pero bago pa lumapat don ang katawan ko ay may mga bisig ng sumalo saakin.