I Lost My Gift (COMPLETED)

Chapter 37

A/N: hi loster! Mag na-narrator's pov muna ako dahil di ko pa feel ang pov ng characters haha. (Weird ba?) Happy reading and thank you sa mga nagbabasa pa din kahit pa isa isang view lang kayo T_T

Isa pa exhaust din ako dahil holy week, anyhow happy reading! :* Thank you sa 270 views/reads. 

I really really appreciated. :) :) 

Arigatou!

~Narrator's POV~

Nakauwi na ang mga students galing fieldtrip. Lahat naman ng students ay pagod na pagod at tulog din naman sa byahe. Hindi na din naman pinaglibot ang mga bata dahil natatakot na ang eskwelahan na baka may isa na naman sa mga students nila ang mapahamak.

Nasa bahay na siya at what Natasha expect? Ang pagsalubong sakaniya ng worried na family niya. Si Mr. Mario de Boro Saveron her papa. Si Mrs. Celine Saveron her mama

At si Rusty Saveron her eldest brother. Inshort, pamilya sapatos sila. HAHAHAHA CHAROT. Isiningit  lang ni author yang punchline para maenganyo daw siya haha.

At ayun nga worried na worried naman ang mga ito sakaniya mula ng maibalita na siya nga ang nahostage. Tinanong siya ng mga nito at sinagot naman niya iyon ng maayos. Pero ang papa niya na si Mr. Mario ay madilim ang mukha habang nagkkwento siya.

"Alam mo ba kuya ang ganda ganda sa baguio. Tsaka tama ka, ang ganda nga sa pangasinan! " magiliw niyang kwento sa kuya niyang kumakain ng pasalubong niyang strawberry jam.

"Sabi sayo e, masaya doon. Eh nakatanggap ka ba ng gift?" Napawi ang ngiti niya ng maalala ang regalo. Pero wala naman siyang nadalang regalo pag uwi galing baguio. She remembered na kasama ng nawawalang cellphone niya ang mga pictures.

"Meron kuya but i lost my gift nung nahostage ako. I didnt know where was that." Nagshrug siya at nalungkot. Yung kaisa isa niyang gift nawala pa. Yes, role model siya sa school pero di naman siya famous. Lagi lang siyang inihahambing sa iba na tularan pero kahit kelan di siya nakilala ng iba.

"Ano ba regalo mo?" Sinubuan siya ng kuya niya ng tinapay na may palamang strawberry jam. Sabi sainyo e, sweets sila.

Napangiwi siya. Lokong lokong ngiti. " ipang iinggit ko sana sayo kuya haha. Kaso naiwala ko nga." Ninunok na niya ang kinakain saka uli nagpasubo sa kuya niya 

"Eh ano nga?" Pasalampak na subo sakaniya ng kuya niya kaya naman nasaktan siya ng makagat niya ang labi niya instead of bread.

"Ouch kuya! Dahan dahan naman!" Tinanggal niya ang tinapay sa bibig niya at kumuha ng tissue sa side table ng kama niya. Oo nga pala, nakalimutan kong sabihin nasa kwarto nga pala sila ni Natasha. Theyve always passing time at Natasha's room kesa sa kwarto ng kuya niya.

"Sorry." Tapos sumubo uli ng tinapay.

"Pictures of baguio spots. Yung mga magagandang views, which is very very beautiful. Kaso ayun i lost it nga kasi so wala akong maipapang inggit sau." Kinuha niya ang tinapay sa kamay ng kuya niya, may kagat na iyon pero di niya ininda. Sanay na naman siya sa kuya niya at lagi naman nila itong ginagawa.

"Ahhh.. Buti nalang. Kung hindi, maiinggit nga ako." Smirk nito sakaniya.

Pagkatapos nilang magkwentuhan ng kuya niya ay humiga na siya sa kama niya. Mapapaidlip nasana siya ng tumunog ang phone niya.