I Lost My Gift (COMPLETED)

Chaptet 93

~Natasha's POV~

Mamamatay pa din siya!

Sisiguraduhin kong mamamatay siya!

Hindi! Hindi niyo ko maikukulong!

Mga hayop kayo!!

I don't know what to do..

I was just... Just cry.

It hurts so much that you loved someone but she refuse and choose instead to get revenge..

I didn't notice the kind of friendship she made.

Cause i thought it was true friendship..

But what now, Susi Ann my very best friend, my sister, my one and only bessie in this school.

... Is the one who wants to see me dying and miserable..

"Anak." Hinawakan ako ni mama sa balikat at niyakap sa likod.

I can'talk. I won't.

I am stuck with frustration.

I was shock. I was hurt.

"I lost my bestfriend, ma." Staring the outside of the glass and looking to my bestfriend scolding and shouting my name with curse.

"No, you don't deserve Susi. Pinagtangkaan niya ang buhay mo" mama said, annoyed and mad.

A tear fell down from my eye. A tear that fell down so fast.

"But she is still my bestfriend. " yun nalang ang nasabi ko at pumikit nalang ako. Di ko siya kayang tignan na nagkakaganyan.

Dapat ba magalit ako sakaniya sa lahat ng ginawa niya sakin?

Tama ba na magalit ako Losters?

"Natasha, dapat nagagalit ka sakaniya. Hindi ka dapat maawa sakaniya." Calm and soft kuya said. He was staring also at Susi's tantrums while DA is escorting her to somewhere else.

"Hindi ko ata kaya kuya." I feel blank but pain scattered from my heart to my system.

"Tsk"

"Kaibigan ko pa din siya kuya at alam kong kaya niya nagawa sa akin iyon dahil sakin." I cry. Di ko na kinaya.

"Tsk, naririnig mo ba ang sinasabi mo Natasha?" Humarap si kuya sa akin.

"Binalak ka ng patayin ng traydor na yun. Tineraydor ka nun! Sinaktan ka! Ni hindi ka nga itinuring na kaibigan, tapos sasabihin mo kaibigan ka?" Biglang bumulusok ang galit sa mukha ni kuya at nang gigigil na naluluha luha habang nakatingin sa akin.

Habang si mama naman ay kinuha ni papa.

"Dinig na dinig mo na Natasha na ganoon na ang ginawa sayo. Masamang tao ang tinuturing mong kaibigan. Pero ikaw? " tinuro ako ni kuya gamit ang daliri niya.

"Ikaw! Nagbubulag bulagan ka lang! " hinawakan niya ako sa balikat at nilapit sakaniya.

"Dahil sa sobrang bait mo hindi mo na nakikita kung ano ang ginagawa sayo?! Dahil sa sobrang bait mo, hindi mo na inisip kung wala ba siyang ginagawang masama sayo!" Kuya is crying while shaking me. Alam kong tama si kuya, alam kong nagagalit siya kasi kahit ganun na ang ginawa sakin ni Susi wala pa din akong madamang galit.

"Kuya... " ngumunguyngoy na ako, gusto ko nalang umiyak. umiyak ng umiyak. Kasi gusto kong magalit kay Susi sa lahat ng ginawa niya sakin na dapat nagagalit ako, dahil siya yung nagbigay sakin ng sakit pero bakit hindi ko magawa?