ZEYTİNDALI

6. ÂMİNE

Hayırlı bayramlar ....

Bayram sevgidir , saygıdır ,güzelliktir.
Ne kadar eski bayramlar kadar güzel olmasa da heyecanla, umutla beklenir . Sorun bayramda değil aslında bizim beklentilerimizde . O kadar çok şey bekliyoruz ki bayramdan. .. Karşılanamayıncada "Nerde o eski bayramlar?" oluyor. Ne diyor Kuranı Kerim "insanoğlu nankördür"

Bu bayram barış, huzur, güzellik getirsin hepimize. Acı ölümleri götürsün mutluluk getirsin .

Rabbim tüm sevdiklerimizi doğru yola iletsin .

Geçmiş bayramınız mübarek olsun.

Sevgi,saygı,hörmetlerimle ...

Selam ve dua ile...

******************

Bugün cuma. Yani okulun 5. günü. Mutluyum çünkü Tahir 3 gündür benimle konuşmaya çalışmadı. Hatta bundan o kadar memnunum ki İstanbula 'a da alışıyorum galiba .

Müntehayla konuşurken Tahir meselesini anlatınca bana biber gazı siparişi vermişti . Ah , kardeşlik böyle olsa gerekti. Aradaki kilometrelerce yola inat KARDEŞLİK...

Bibergazımı dün kargo getirmişti, şuan ise çantama yerleştirip yerini aldırdım. Çantamı koluma takıp , kot ayakkabılarımın bağcığını bağlayıp evden çıktım ve metro durağına doğru yolaldım.

Okula gelirken metro, ardından otobüs hem yorucu hem zor oluyordu.

Okulun bahçesine girip adımlarımı hızlandırdım. Kafamı kaldırıp etrafıma bakındım.

Kabul ediyorum , korkağım ama kendimi bi kalıba sokmuştum en azından . İnsanlara korktuğumu göstermiyordu. Kamufle edebiliyordum. Aslında buna şükretmem gerekiyor değil mi? Şükredilmesi gerekene, şükürler olsun.

"Güzelim" diye bir ses geldi kulağıma, arkamdan. Yakından geliyor gibiydi.

"Neden üstüne alınmamanı anlamıyorum. Yoksa , kendini güzel bulmuyor musun Âmine? "
Adımı duyduğum gibi arkamı döndüm . Tahir'i görmemle yine bişeyler oldu. Yok, korku değil bu defa. Sinir!