İthaf edildi❤❤🌹
Ruhumu, zemheriri hatırlatacak bir soğukla donduran o iken içimi ateşe verip küle çeviren de oydu.
O, onu gördüğüm ve gördükçe dualarıma bereket serpilen bir sebepti. Hidayet Allah'tandı fakat duanın değiştirmeyeceği ne vardı?
Gözlerinin siyahlıklarına baktım. İçim rahattı , Allahu Tealanın nazarında helal olan, neden içimi rahatsız etsindi.
"Bu acı içimi talan ediyor Amine. Benden kaçma artık , Yoruldum. Ben dayanıklı bir adamım ama sen... Sen bünyemin tatmadığı , o temizsin. Ciğerlerim sigara dumanına bağışıklık kazanmışken senin güzelliğin ters köşe ediyor herşeyi. "
"Ne kadar çok konuşuyorsun " sustu. Afallamıştı. Söylediği şeyleri merakımdan bile dinlemem lazımdı ama ben onu susturuyordum .
"... Görmüyor musun ? Sen konuştukça ve ben seni dinledikçe daha çok saplanıyorun bataklığa. O kadar çok değişti ki ruh halim hiç bişey yapamıyorum . Lütfen ..." lafımı bitiremeden sol dizim burkuldu tam düşecekken beni tuttu Barış.
Banka getirip ,yavaşça oturmama yardım etti. Kendisi de bir karış ileriye oturdu .
"Haklısın " dedi zorla gülümsedi "...çok konuştum " diye devam etti.
"Sana su getirmemi ister misin ?" diye sorunca kaşlarımı kaldırdım. İstemediğimi anladı.
Göz kapaklarım, her kapanışında geri açılışı zorlaşınca açmaya zorlamaktan vazgeçtim.
Bir süre sonra oturduğum yerde sallanmaya başlayınca halsizliğimi anlayıp kolumdan tutup kaldırdı. İtiraz edecek takatim bile yokken kalkıp yürüdüm.
Yolun kenarında durunca elini kolumdan çekti. Yanımda olması bile bünyemi etkilerken bana dokunmaması anlayışındandı.
Bir süre bekleyince yine ayakta sallanmaya başladım. Yanımda durup öylece dikkatini bana vermişti .
"Taksi ne zaman geçer bilmiyorum ama istersen yardım alabileceğin birşeyin yanında duralım da ağırlığını yasla . Sen böyle yaprak gibi sallanıp da benim elimden bişey gelmeyince ..." sustu , onu susturan anlımı koluna yaslamamdı.
Kendini hiç kıpırdatmadan taksi gelene kadar öyle bekledi .Kıpırdasa uçacak bir kuşmuşum gibi.
Taksi gelince
" Taksiye bineceğiz sıkı tutun canım"
Kaşlarımı çatıp başımı kaldırdım
"Bana canım deme !"
Mahcupça bakışını kaçırdı. Bu anlayışlı Barıştı. Barışın en güzel şekliydi.
"Tamam" dedi .
Kolunu tuttum .Arabanın kapısını açtı ben arka koltuğa oturunca kapıyı kapattı sonra dönüp diğer taraftan bindi arabaya . Arada mesafe bırakarak oturdu.
Başımı arkaya yaslayıp gözlerimi kapattım.
Bir süre sonra kulağımın yakınlarında sesini duydum.
"İyi misin ?"
Başımı salladım olumlu anlamda.
Halsizdim, o kadar çok takatimi yitirmiştir ki ; bunların hepsi üzüntüdendi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEYTİNDALI
SpiritualNe nane ne karanfil , vicdan kokmalı insanın nefesi... Yüreği kavrulana dek sevmeli, Sevmeli ki bağıra çağıra haykıran vicdanını dinlemeli.Sevmeli ki evren merhamet duygusu ile yoğrulmalı ,dünya barışa bulanmalı... Umuttur; Birgün bir Zeytindalı uza...
