Ne nane ne karanfil , vicdan kokmalı insanın nefesi...
Yüreği kavrulana dek sevmeli, Sevmeli ki bağıra çağıra haykıran vicdanını dinlemeli.Sevmeli ki evren merhamet duygusu ile yoğrulmalı ,dünya barışa bulanmalı...
Umuttur; Birgün bir Zeytindalı uza...
Hayırlıakşamlarcanlar. Bengeldimveupuzunnbirbölümlegeldim. Lütfenhakkınıverinbölümün . Ha , bidebölümlerartıkböyleuzun olacakinşallah. Haydebismillah ...
*********************
19. BÖLÜM
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
....MECHUL...
Dolaptan bir bardak süt içip bardağı elimde yıkadım. Koşar adım odamdan çantamı alıp zaten giymiş olduğum feraceme uyan spor ayakkabımı giyip aslının evine giden otobüs durağına yürüdüm hızlıca. Kahvaltıya geç kalırsam keserdi beni.
Dün okul çıkışı bir anlık kararla Aslıya gitmekten vazgeçmiştim. Aslıyı anca kahvaltıya yetişeceğime söz verince ikna olmuştu.
Normalde makyaj yapmasam da Barış beyin şah eserinden sonra mecburen kapatıcı sürüyordum. Açıkçası ne kadar gelişi güzel sallasa da kayda değer bir morluk bırakmıştı.
Bide patates yemeği yaparsın ödeşiriz demişti . Aslıda yaptığımda üstüne kavga ettiklerinde beğendiğini anlamıştım ama böyle isteyecek kadar beğendiğini bilmiyordum.
Aslında öyle yemek yapmayı fazla bilmem ama Urfa'nın tepsileri meşhurdur diye tepsi çeşitlerini bilirdim . Onun dışında yemek bilmem birkaç hamur işi dışında.
Otobüsten inip Aslı'nın evine yürüdüm. Saat 08:30 'du . Tam zamanında. Kapı ziline bastım ve açıldı.
-Hoş geldin
Dedi Aslı neşeli neşeli. Bende sesini taklit ederek
-Hoş buldum
İçeri girer girmez Aslı kolumdan tutup çekiştirerek mutfağa götürdü.
-Çok açım hemen kahvaltı edelim
-Tamam da bi üstümü indireydim .
-Ay haklısın ben onu unuttum
-Acıkmışsın belli.
Dedim gülümseyerek
.*****************.
Kapı sesiyle Aslı kapıya gidince bende kim olabilir düşüncesiyle hemen yazmamın açık olan buyun kısmını ilikledim .
"Bir yağmur yağıyor ki sorma .Öğlen yemeği yaptın mı hayırsız?"
