Ne nane ne karanfil , vicdan kokmalı insanın nefesi...
Yüreği kavrulana dek sevmeli, Sevmeli ki bağıra çağıra haykıran vicdanını dinlemeli.Sevmeli ki evren merhamet duygusu ile yoğrulmalı ,dünya barışa bulanmalı...
Umuttur; Birgün bir Zeytindalı uza...
Birkaç seçenek var kafamda. Onları paylaşayım siz seçin. Yada daha güzel varsanız olursanız sevinirim.
1.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*********************************
İçiniz parçalanırken ,yüreğiniz dağlanırken , vicdan azabından azrail size göründüğü vakitte bir yandan mutluluk taneleri üzerinize serpişti mi hiç?
Bana oldu...
Ailemin hiç birşeyden haberi yokken...Beni değer veriklerimle tahdit eden, bana bu kadar acı çektirdiği ve en acısı ,içinde bana karşı biraz sevgi bulunmayan adamla evlendim.
Yüreğim yana yana...
Kader öyle birşey ki asla aklına gelmeyen şey başına geliyor. Daha üniversite 1. sınıfta evlenmek bana hep saçmalıknolarak gelirdi. Heleki zoraki bir evlilik... Gerçi benimkine şantajlı evlilik dense daha doğru olurdu.
