Sevgili gasem2515 'e ithafenBarış masadan kalktı. Âmine'nin önüne geçip yüzüne baktı. Kızcağız gözleri yerinden çıkıp yere düşecek kadar açık gözlerle neye uğradığını şaşırmıştı.
Tam konuşacakken Barış, Âmine Barış'ı kapının yanından sağa doğru itip koridora çıkmıştı ki kapının sesiyle kapıya gidip kapıyı açtı.
Ağabeyini karşısında görmesi derin bir nefes aldırtmıştı.
Bu adamın ya edepten haberi yoktu yada utanmak nedir bilmiyordu? Yada ...evet evet. Bu adamın ağzından çıkanı kulağı duymuyordu.
*********************
Kaç gecedir hatta gün_gecedir aklını meşgul eden şey Barış Beyin dünyasını ters döndüren laflarıydı.
Gidip bir caminin imamıyla konuşsada dinle ilgili şeyleri öğrenebilirdi ama o illa Âmine diyordu.
Âmine okula o kadar uzun süredir gitmiyordu ki o arada ağabeyinide İzmire yollamıştı .Kışın ortasında stresten tüm evide temizlemişti.
Bu sabah okula gitmesi gerekiyordu ama o okula gitmeye korkuyordu. Çünkü sağı solu belli olmayan Barış her an karşısına çıkabilirdi.
Genç kız korkunun ecele faydasının olmadığını anlayıp sarıldığı yastığından bağını koparıp yorğanı üstünden attı.
Paytak paytak yürüyüp kendine yiyecek bişeyler hazırladı. Çayın pişmesini beklerken okul hazırlığını yapıyordu .
...
Yolları seviyordu genç kız. İnsanların kargaşasını izlemekten derdini unutuyordu çünkü.
Seviyordu etrafa bakınmayı .Hem gözü her gök yüzüne değdiğinde birkez daha da şükrediyordu Rabbine. Sırf şükretmek için bile severdi yolu.
Otobüs okulun oradaki durakta durunca kucağındaki çantasını koluna takıp kalkıyor oturduğu koltuktan. Uyanıyor yolculuktan ve içini yine bir korku kaplıyor.
'Ya karşıma çıkarsa?' diye düşünmeden edemiyor.
Okulun bahçesine girer girmez korktuğu başına geliyor.
Karşısındaydı işte imtihanı. Karşısındaydı korktuğu. Ama şaşırıp kalıyor Âmine. Çünkü Barış'ın gözhapsi bir iki saniye sürüyor. Bu adam illa gelir kolundan tutar zorla konuşurdu. Bu neydi şimdi?
Çokda peşine düşmeyip , hatta şükredip sınıfına çıkıyor genç kız.
....
Günün okulda geçen son saatleriydi ...
Bugün Âmine Barış'ı 3 kere görmüştü ama Barış'ın üçünde de tepkisi aynıydı. Bu adam kaçmak nedir bilmezdi ,ne olmuştu ?
Hocanın dersi sonlandırdığını öğrencilerin toplanmasıyla anlayınca düşüncelerinden sıyrılıp kalkıyor genç kız .
Herzaman ki gibi Aslı ile yürürken bugün üç kere yaşanan olayın bir dördüncüsüde yaşanması Âmine'nin canını sıkınca sesleniyor bir kaç metre önündeki adama
"Barış..."
Genç adam bu sesin sırtının dönük olduğu kıza ait olduğunu biliyor. Yürüyüşüne son veriyor... Duruyor adımları... Kapanıyor gözleri istem dışı. İlk defa ... İlk defa ona sesleniyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZEYTİNDALI
SpiritualNe nane ne karanfil , vicdan kokmalı insanın nefesi... Yüreği kavrulana dek sevmeli, Sevmeli ki bağıra çağıra haykıran vicdanını dinlemeli.Sevmeli ki evren merhamet duygusu ile yoğrulmalı ,dünya barışa bulanmalı... Umuttur; Birgün bir Zeytindalı uza...