ZEYTİNDALI

37. ŞAKAKLARINA ÇÖKEN HÜZÜN

Selamün aleyküm ve rahmetullah. Son demlerde çok güzel yorumlar geliyo çok mutlu oluyorum Allah razı olsun sizden. Yeni bölüm isteyenler vardı bu bölüm size gelsin😍😍

Güneş olmasa ay neydi ki? Güneşin ışıklarını ay üstlenmese ay, ay olur muydu?

Ey Peygamberin parmağının işaretiyle ikiye bölünen ay , sen sırf bu yüzden şereflenmeye layıksın.

Gökyüzü... Gecesi ile gündüzü ile ya içimin burukluğunu eriten ,ya içime hüzün serpiştiren...

Sen, ey gece ... Bana o gözükara adamı hatırlatmak zorunda mısın?

Gecenin karartısından , şairin divitinin mürekkebinden , ateşi körükleyen kömürden bir parça gözüne iliştiren adam , içime bu kadar işlemek zorunda mısın?

Barışın salonunun bir duvarını kaplayan koca camın önünde dikilip , ellerimi kollarıma sarıp geceyi izliyorum. Dilimden 'Ona hidayet ver Rabbim' diye düşmeyen duamı dilime takınmıştım yine.

Sabah kahvaltıda ağzından düşen kelimeleri bir anlıkda olsa üstüme alınmıştım . Bu da ayrı bir acizliğim mıydı?

Sonra hiç birşey olmamış gibi tekrar eve döndük. Beni yine bu eve tıktı. Sabahdan beri kötü davranmamıştı bana. Acaba insafa mı gelmişti yada o bahsetti şeyi yapmadığımı mı anlamıştı?

"Gökyüzünü eline versek kucaklayacak gibisin"

Sesi soluğumu kesen, tınısı içimi ürperten adam , sana denizi verseler kucaklar mısın?

İrkilsemde arkama dönmeden izlemeye devam ettim gökyüzünü. Barışın ne ara bu odaya geldiği ile ilgili bir fikrim yoktu?

"Ben gökyüzünü içime işlemişim zaten, kucaklamaya ne hacet." biraz duraksayıp devam ettim" Sen denizin neyini seviyorsun? "

"Bilmem... Huzur veriyor işte yetmez mi? "

İnsan sadece huzur verdiği için birşeyi sever miydi?

"Yetmez. Ben gökyüzünü kucaklarım ama sen denizi kucaklayamazsın . Islanırsın, boğulursun..."

Tısar gibi güldü.

"Sanırım bende bana zarar veren şeyler bağışıklık yapmış"

"Boğulmak... Nasıl sevilir ?"

"Sende boğuyorsun beni"

Gökyüzündeki bakışlarımın cama odaklayıp iki adım arkamdan duran adamın yansımasına baktım.

"Ben...?"

Ben mi onu onu boğuyordum? Ona hiç birşey yapmama rağmen beni buraya tıkıp, canı istiyor diye nikahı basan adamı mı boğuyordum?

"Çatma kaşlarını... " sesi hafif keyifli fakat hareketimden de rahatsız gibiydi.

" O gün... Neden seni takip ettim, neden ağladığını işitmek istedim bilmiyorum ama gözyaşların zorla yontmaya çalıştığım vicdanıma damladı ..."

Bir adım yaklaştı , aramızda ki mesafeyi daha da kıstı. Şimdi ondan kaçmam lazımdı ama içimde 'o sana helal' diye bağıran iç sesimin soluğunu kesmek isteyen mantığım hiç birşey yapmıyordu.

"Denizi kucaklamak kadar imkansızsın. Denizi kucaklasamda ıslanıp, boğulacak kadar tehlikeli... "

Kaşları halinden memnuniyetsizce çatıldı