Han (1. Kitap)

Bölüm 23

Bölümü kontrol edemeden yayınlıyorum. Kontrol etmeye vaktim yok. Edecek olursam bölüm yarına sarkacaktı. Hata bulursanız yorum bölümüne yazın düzelteyim.

-----------------------------------------------------------------

Han uyandığında tanıdık olmayan bir yerde olduğunu anladı. Hemen kalktı ve etrafına baktı. Tüm duyuları ile civarı araştırmaya çalışıyordu. Küçük müstakil terkeldilmiş denecek kadar yıpranmış tek odalı bir evdeydi. Az biraz samanlı bir tahtanın üstünde oturuyordu. Dışarı çıktığında kenar mahallenin bulunduğu tepeciğin üstündeki evlerin birinde olduğunu gördü.

Etrafta elbiseleri yırtık yada yamalı kıyafetleri olan çocukların kendi aralarında oyun oynuyorlardı. Elbisesinden dolayı dikkat çekiyordu ama elinden bir şey gelmezdi. Etrafı incelemeye devam ederken dünkü olayı düşündü. Işıktan sonra hiçbir şey hatırlamıyordu. Tepenin yokuşundan yukarı doğru gelen Abum'u gördü. En iyisi ona sormak olduğunu düşündü.

Kendine doğru koşan bir kız çocuğunun ayak sesleri fark etti. Kız çocuğu yanına gelerek burada ne işiniz var. "Gene mi kayıp oldunuz?" diyerek kıkırdadı. Kız sivri kulaklı, çok açık mor tenli, hafif çekik ve büyük yeşil gözlü, kısa ve çok açık bir pembe renginde saçları vardı. Boyu Han'dan biraz uzundu.

"Bende tam olarak niye burada olduğumu düşünüyorum. Cevaplarımın da cevabı şuanda yokuşu çıkıyor" dedi Han. Kız çocuğu yokuşa bakarak ona saldırmış olan adamı gördü ve korktu. "Bu geçen seferki bana saldıran adam değil mi?" dedi. Han sinirlenmeye başlamıştı. Abum hala çocuk kaçırmaya mı çalışıyordu.

"ABUM!!!" diye bağırdı Han. Abum Han'ın kızgın sesini duyunca elindeki 2 sebze 1 ekmeği yere düşürdü. Hemen yerden tekrar alarak Han'ın yanına koştu.

"Buuuyurrun... efendim" dedi korkarak Abum.

"Hala kız çocuklarımı kaçırmaya çalışıyorsun" dedi Han sinirli bir şekilde. Abum kıza baktı.

"Hayır efendim. Sizden sonra asla öyle şeyler yapmıyorum yemin ederim." dedi Abum.

"Bu kız senin onu kaçırmaya çalıştığını söylüyor ama" dedi Han.

"Efendim bu kız sizin 1 ay önce kurtardığınız kız" dedi Abum. Han kızı hatırlamıyordu ama kız Han'ın arkasında saklanıyor. belli ki Abum'dan korkuyordu hala.

"Korkma sana zarar vermez artık. Benim için çalışıyor."dedi Han. Kız Han'ın sözlerinden dolayı rahatlamıştı ama gene de tedbir için Han'dan fazla uzaklaşmıyordu.

"Abum dün gece ne oldu?" diye sordu Han.

"Efendim bunu yalnızken konuşalım bence" dedi Abum kızı göstererek.

"Benim adım Han. Senin adın ne?" diye sordu Han kıza.

"Rina" dedi sesli ve sevecen bir şekilde. Rina Han'a minnet borcu vardı. Eğer Han orada kaybolmasaydı. Belki de şimdi kendisi köle olacaktı.

"Arkadaş olalım mı?" dedi Rina. Han şaşırmıştı. Hayatında ilk defa birinden böyle bir teklif alıyordu. İstemsizce mutlu oldu.

"Tamam olalım ama şimdi Abum ile biraz işim var" dedi Han.

"Peki seni bekliyorum çünkü bizim eve götüreceğim. Kardeşlerim seni çok merak ediyor." dedi Rina.

Han bir derin nefes vererek "Peki hadi gidelim. Abum ile sonra konuşurum" dedi Han. Ara sokaklar geçerek 10 dakika sonra Rina'nın evinde oldular. Aslında ev dedikleri gönlü zengin bir kadının kimsesiz çocuklar ile beraber yaşadığı bir yerdi. 2 katlı dökülen bir evdi. Rina'nın geldiğini gören 4-5 yaşlarındaki çocuklar ona koşarak sarılmışlardı.