Airport (arrival time 8:12 am)
WRITERS POV
All the passengers aboard "Maligayang pagdating sa Manila International Airport"
This is your flight JB1214...
Time of arrival 08:12 am...
Have a great day everyone...
BEA: "Finally I'm home."
She said but barely a whisper.
It's been a very long time when she was in the Philippines. She was in Grade School back then. She studied in Poveda, until her parents decided to go abroad... The rest is history.
Kinuha na niya ang kanyang maleta at hinanap ang kanyang sundo sa arrival area. Habang naglalakad ay tinawagan niya ang kanyang mga magulang para ipaalam na siya ay nasa airport na at kalalapag lang ng kanyang sinakyan na eroplano.
BEA: "Hello mom, I just arrived here at the airport."
Mom: "Hello anak. Mabuti naman at ligtas kang dumating. Ayaw mo pa kasi magpasundo eh."
BEA: "Mom naman, pinag-usapan na po natin yan. I'll be home na sooner. I miss you mom. Kindly tell dad and kuya too."
Mom: "OK 'nak. Your dad and kuya says they miss their stubborn princess."
BEA: "Bye mom. See you in an hour. K bye love you mom."
Luminga-linga muna siya sa paligid bago magpatuloy sa paglalakad. Nakailang hakbang pa lamang siya ng may biglang bumunggo sa kanya.
Nakatalikod ito sa kanya, tumama ang ulo nito sa baba niya at natapunan siya ng tubig sa mukha.
Biglang uminit ang ulo niya dahil sa tatanga-tangang bumunggo sa kanya.
BEA: "Fxxksxxt... Are you not looking in your way?! See what you have done?! Gosh, so stupid..."
She was really furious. Paano nabasa yung shirt niya and medyo sumakit yung baba niya na natamaan.
JIA POV
HOUSE (2am)
MAMU: "Melissa, anak gising na! Ano ka ba namang bata ka. Gumising ka na at bumangon diyan."
Nagising ako na masakit ang ulo dahil sa ingay ng nambubulahaw sa akin. Which happened to be my mother. Kaya no choice ang ating niyo.
Unti- unti kong binuksan ang mata ko para tingnan ang nang-gigising sakin na walang magawa sa mundo at yung mga nanahimik ang ginagambala.
"Ma, ang aga niyo naman pong mang-gising inaantok pa po ako eh." Pagrereklamo ko kay Mamu. Eh inaantok pa kasi ako.
MAMU: "Hoy Melissa, ikaw ang nagsabing gisingin kita ng maaga."
"Ma, ang sabi ko po umaga hindi po maaga... Anung oras na po ba?" wika ko sa kanya
MAMU: "Ay hija alas dos na ng umaga. Ang dalawa mong kapatid kanina pa bihis. Ikaw na lang ang hinihintay. Kaya bumangon ka na diyan."
"Ma, pwedeng 15 minutes pa. Inaantok pa po talaga ako eh." Pakiusap ko sa kanya sa nakaka antok na boses.
WRITERS POV
Nang isubsob ni JIA ang mukha niya pabalik sa unan para matulog ulit. Bigla namang pumasok si Jess at Jobok.
Tumalon talon si Jobok sa kama at dinaganan si Jia. Si Jess naman hinampas siya ng unan.
![](https://img.wattpad.com/cover/89061969-288-k908844.jpg)
BINABASA MO ANG
PHOTOGRAPH (JIBEA)
FanfictionWhere memories lingers on. Where time remains still. Where things can't be changed. Where moments remains forever. Where everything can't be undone. Where possibilities are realities. It is in photograph, where memories last a lifetime.