JIA POV
After one week, na walang paramdaman, nandito ngayon ang bakulaw.
As usual, paglulumandi ang inaatupag. Masyado talaga siyang clingy ngayon. Extra ang kakulitan at sweetness niya.
Una hinalikan niya ang palm ko, she then tickles my ear, bite my shoulder and tinusok pa ang tagiliran ko, dahilan para magulat ako.
Nung nainis na ako sa pangungulit niya, pinag hahampas ko na siya. Kaya lang mas malakas siya, kaya ending nakayakap siya sakin.
Pinagtitinginan na kami ng mga baliw kong teammates kaya nakiusap na ako na bumitaw na siya. Kaya lang magaling talagang dumiskarte, humihingi siya ng kiss bilang kapalit.
Madugas talaga ang bakulaw, kaya wala akong choice kundi ikiss ang pabebeng bakulaw. Smack lang naman ang gagawin ko kaya lang iba ang plano niya.
Kaya bago ko pa maiangat ang ulo ko at tuluyang mailayo sa kanya , hinawakan niya ako sa batok and she kissed me passionately.
I hate to admit it, pero namiss ko ang halik niya. Iba ang epekto ng isang Bea De Leon. I just can't totally resist her.
Kaya instead na tuluyan kong itulak siya, I kiss her back. Dahilan para lalong lumalim ang halikan naming dalawa. Which is lagi naman.
Nang matapos ang halikan, she lean her head in my shoulder. Hindi na ako nakipagtalo, hinayaan ko na siya, kasi ending siya rin naman ang masusunod.
Then, later nagpaalam akong mag cr lang, and sumama pa siya, mapilit eh, kaya tuloy tiningnan kami ng makahulugan ng mga teammates ko.
Pagdating ng cr, naghilamos ako. Then lumapit siya at inayos ang buhok ko sa punong tenga.
She is staring at my face, going to my nose and down to my lips. I also did the same thing.
I look at her lips, kaya napalunok ako. I felt the urge to kiss her again. I wanted to kiss her once more.
Unti-unti niyang nilapit ang mukha niya hanggang sa halikan ako. And we did kiss, isinandal niya ako sa wall while continue kissing me.
We kiss our heart out until we run out of air. Then, she kissed me again kahit habol ko pa ang hininga ko. Kaya nung hirap na ako huminga, i push her and bit her lip. Kaya tumigil siya.
JIA: "Wait, I need some air."
Then, isinandal ko yung ulo ko sa wall while closing my eyes, habang habol ko ang hininga ko.
But then, naramdaman ko yung lips niya on my neck. She is kissing me there hanggang sa punong tenga ko.
JIA: "Bae enough, kailangan na nating bumalik."
We really need to stop, kaya I told her that we need to go back. But before she stop kissing my neck, she bite and suck it.
Then, she stares at me. And sinunggaban na naman ako ng halik. So I responded, tumigil lang kami ng parehong kinapos ng hininga. Baka kung saan pa mapunta.
Then, naghilamos muna kami pareho bago lumabas. As expected, my teammates are looking at us.
Ang mga bully nakahanap ng pagkakataon. But all we did is to listen to them and remain silent the whole time.
Paano ako sasagot, hindi pa ako nakarecover sa kissing escapade namin. I am still overwhelmed of what happened just awhile ago. Ngayon pa lang nag sink in ang lahat.
I just couldn't believe of what just happened, and how I reacted. I never thought I could possibly do such thing.
I never felt this way before. These feelings, they are all new to me and I can't seem to comprehend it. I must admit that i felt really good when Bea is around, kahit minsan naiinis ako.

BINABASA MO ANG
PHOTOGRAPH (JIBEA)
FanfictionWhere memories lingers on. Where time remains still. Where things can't be changed. Where moments remains forever. Where everything can't be undone. Where possibilities are realities. It is in photograph, where memories last a lifetime.