BEA POV
I wake up na ang bigat ng ulo ko. Paano nakatulugan ko na naman ang pag-iyak ko. Hindi ko na rin namalayan anong oras na sila umakyat at natulog.
Pagbangon ko, nakita kung nakabukas ang ilaw sa CR. Mukhang may gising na sa roommates ko.
Then, tumayo na ako para sumunod na pumasok ng cr. Kaya lang pagkabukas, it was Jia.
Hindi ko alam ang gagawin. Kung babatiin ko ba siya o huwag na lang. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Kaya napayuko na lang ako at gumilid para makadaan siya. Ang agang sakit naman Lord.
Ni hindi siya nagsalita, tiningnan lang niya ako ng masama ng magtama ang mata naming dalawa dahilan para mapayuko ako kanina.
Sabi sa inyo nakakatakot ang deathglare ni Jia. Sobra pa sa sobra.
Kaya pumasok na lang ako sa CR at hindi kumibo. Then, naghilamos na ako at nagtoothbrush.
Paglabas ko gising na si Jho at Mich. Binati ako ni Jho ng good morning. Samantalang inirapan lang ako ni Mich.
Si Jia naman nakayuko lang, ni ayaw akong titigan. Four months, ganyan katagal ang cold treatment niya sa akin.
Kaya bumalik ako sa higaan at inayos na ang gagamitin for early training. At nauna na ako sa kanilang tatlo para naman mabawasan ang tinik sa lalamunan ni Jia.
Ako ang unang nakarating sa oval. Kaya nagmuni-muni muna ako. Nag-isip isip kong ano ang pwedeng gawin sa sitwasyon namin ni Jia.
Kung ipaglalaban ko pa ba or bibitawan ko na. Sabi kasi ng puso ko, ipaglaban ko pa hanggat kaya pa. Pero yung utak ko sinasabing sumuko na kasi masaya na siya sa iba.
Pero sa kabilang parte, nagtatanung kung masaya ba talaga si Jia kay Miguel. Kasi kung masaya siya kay Miguel bakit ayaw niya pa rin akong patawarin.
Talaga bang bumitaw na siya ng tuluyan sa kung anong meron kami noon? Or baka may konti pang puwang dun sa puso niya at pwede pa ako pumasok.
Bago pa ako tuluyang mabaliw sa kaiisip, narinig ko na ang mga ingay na nagmumula sa mga teammates ko.
Kaya inayos ko na yung mga gamit ko at nagsimula na kaming mag-jog sa oval. Dumating narin kasi sina coach kasunod nila.
Matapos ang lawit dilang jogging kung jogging bang maitatawag yung pinagawa ni Coach Tai. Dun naman kami sa gym, magpapalaki ng muscles.
Ilang beses kaming nagkasalubong ni Jia, at ganoon din kadaming beses niya akong dinedma. Saklap ng life, yung mahal mo, ayaw na sayo.
Nang matapos na yung oras sa gym nag pack-up na kami para bumalik sa dorm.
Paglingon ko, yun lang mas masaklap. Kasi yung mahal ko hindi lang ayaw sakin, may iba ng mahal. Sakto na nagkiss sa cheek niya si Miguel.
Ang saya lang ng kumag. Kahit kelan talaga hindi ko siya trip. Sinamantala niya ang pagkakataon. Hayop talaga, sarap niyang sapakin.
Then, kinuha na niya ang bag ni Jia and guided her going to his car. And umalis na sila.
JHO: "Nag-eenjoy ka bang panuorin mo ang mahal mo kasama si Miguel? Di maalis ang tingin eh. Pikit pikit din pag may time."
BEA: "Manahimik ka nga negra, palibhasa kasi ang laki ng mata mo kaya kita agad lahat."
JHO: "At least hindi ako sawi at nganga kagaya mo."
BEA: "Masakit ah. Pasalamat ka kaibigan kita kung hindi, pagbubuhulin ko kayong dalawa ni Miguel."

BINABASA MO ANG
PHOTOGRAPH (JIBEA)
FanfictionWhere memories lingers on. Where time remains still. Where things can't be changed. Where moments remains forever. Where everything can't be undone. Where possibilities are realities. It is in photograph, where memories last a lifetime.