JIA POV
I was here in the guest room with a drunk Beatriz. She was lying on the bed at nakainom. Iinom-inom hindi naman pala kaya. (Bulong ng isip ko)
Halos isang linggo ba naman kaming hindi nag-uusap dahil nagtalo kami. Ito ang pinaka matagal na tampuhan namin. Which suddenly boils down into that incident in the car.
Ending ito nang gambala dahil sa kalasingan niya.
First time ko siyang nakitang lasing. She must be really feel bad about the breaking up.
So now, I'm stuck with her in the guest room. Paano napagkaisahan na naman ako ng mga teammates ko, kaya ending dalawa kami ni Bea matutulog sa guest room ngayong gabi.
I was fixing the things na gagamitin namin pantulog. Kinuha ko yung kumot at unan ko sa kabilang room at kumuha pa ng isang extra for Bea.
Tulog na ang bakulaw, lumapit ako sa kanya at dahan dahan kong iniangat yung ulo niya para malagyan ng unan. Inayos ko yung buhok niyang nagulo, bago ko iniangat ang ulo ko.
Kaso bago ko nailayo yung mukha ko, bigla niya akong hinawakan sa batok at siniil ako ng halik sa labi. Ang harsh niya humalik. At nalasahan ko pa ang alak na nainom niya.
Sxxt Beatriz, masasapok talaga kita kahit lasing ka. Nakapikit yung mata niya habang hinahalikan ako.
Nanlaban ako. I push her kaya nailayo ko yung sarili ko sa kanya. Umayos ako ng tayo at hinawakan yung lips na hinalikan niya.
Then, i bit my lower lip and bumuntong hininga ng malalim. Para makapag-isip ng maayos.
Then, kinuha ko yung towel sa side table sa may palanggana at binasa.
I was about to go to the bed para punasan siya, ng bigla siya bumangon. Nakaupo siya ngayon sa bed pero nakapikit parin ang mga mata.
Nagulat ako sa ginawa niya. Paano ba naman, walang ka abog-abog na hinubad niya yung shirt niya at tinapon lang sa gilid. Kaya nakasports bra na lang siya ngayon sa harap ko.
My goodness Beatriz, aatakahin ako sa puso sayo. Then, hindi pa pala siya tapos, nanlaki bigla ang mata ko, ng makita ang susunod niyang gagawin.
She was now reaching for her pants' zipper trying to unzip it. Kaya lang dahil sa kalasingan, hindi niya matanggal-tanggal.
Kaya medyo napangiwi siya at nairita dahil hindi magawa ang nais. Pero pinipilit niya paring tanggalin.
Kaya bago pa niya tuluyang gawin ang gusto, dali-dali akong pumunta sa tabi ng bed at hinawakan ko yung kamay niya para pigilan siya.
JIA: "And what do you think you're doing?"
Galit na sabi ko sa kanya. We are both facing each other now. Namumungay ang mga mata niya sa kalasingan.
BEA: "As you can see, I was trying to unzip my pants, kaya lang I can't seem to do it. Well, since andiyan ka naman na, do it for me then."
Baliw talaga 'to, at gusto pa ako ang magtatanggal ng pants. Kung makapag utos akala mo magpapabili lang ng kape sa kanto.
JIA: "Bastos ka talaga, mahiga ka na nga."
Kaya tinulak ko na siya pahiga ng bed. Kaya lang nagreklamo siya. And sinusubukan niyang hubarin pa rin yung pants. Nagising siya dahil naiinitan ata.
JIA: "Beatriz, itigil mo na yan, matulog ka na."
Then, I take the towel sa palanggana at pinunasan yung mukha niya. While doing it, I fight the urge to kiss her.
Then, Bea trying to reach again for her zipper. She is unconscious. She feels uncomfortable, makikita mo sa mukha niya. Pero pinalo ko yung kamay niya para tumigil siya.
BINABASA MO ANG
PHOTOGRAPH (JIBEA)
FanfictionWhere memories lingers on. Where time remains still. Where things can't be changed. Where moments remains forever. Where everything can't be undone. Where possibilities are realities. It is in photograph, where memories last a lifetime.