PHOTOGRAPH (JIBEA)

PART 2.21 PRESENCE

BEA POV

Si Jia at Miguel ay nasa baba sa may sala at nag-uusap. Samantalang ako ay andito sa kwarto mag-isa at hindi ako mapakali, I'm just worried about Jia.

Ngayon kasi siya magtatapat kay Miguel tungkol sa estado ng relasyon nilang dalawa. At isa pa, baka nga nakarating na kay Miguel ang mga nangyari kagabi.

Paano kung magalit bigla si Miguel? Paano kung ayaw pumayag ni Miguel sa gusto ni Jia? Paano kung magwala si Miguel at saktan niya si Jia?

Sobra sobra yung kaba ko, kanina pa ako pinagpapawisan. Halos, sumakit na yung paa ko kauupo, tayo, ikot, lakad dito, lakad dun. Hindi talaga ako mapakali.

"Bumaba na kaya ako? Baka napano na si Jia. Pag nasaktan talaga si Jia, malalagot talaga siya sa akin. Hindi ko siya palalagpasin. Masasaktan ko din talaga siya." Usal ko sa sarili ko.

I love Jia so much that I would not just allow anyone to hurt her or say anything against her. Kahit sino ka pa, kapag si Jia ang usapan hindi ko hahayaan na lang. And even Miguel is not an exception.

"Pero hindi naman siguro manggugulo si Miguel. Mukhang nagbago naman na siya. Hindi naman na siya gaya ng dati. Mukhang mabait naman na siya ngayon." Sabi naman ng isip ko.

Di ko na malaman ang gagawin kung bababa ba ako o hindi. Kaya minabuti ko na lamang na magpunta sa CR at naghilamos.

Paglabas ko, napagdesisyunan ko na humiga na lang muna sa bed ni Jia habang hinihintay siya.

Kaya humiga muna ako sa bed niya. Ang bango ng kanyang bed at kumot, amoy Jia Morado. Kinuha ko ang unan niya at inamoy amoy din.

"Mabango din pati unan niya."

Kaya niyakap ko ito sa dibdib ko at pilit na ipinikit ang mga mata ko kasi hindi naman ako inaantok.

Kinuha ko yung phone ko at nagpatugtog na lang. Then i scanned yung mga pictures namin ni Jia together noon.

These were the same pictures that comforts me every time I miss her nung naghiwalay kami. The photograph of us together reminds me of my happiness.

Because with Jia, I will always be happy. There was never dull moments, when she is beside me. She always makes me smile.

Her presence in my life brought happiness and contentment. It gives me an assurance that we will always be together no matter what.

Her presence gives me reason to be the best I can be. It makes me feel special, because I am with the one I love the most.

Habang isa-isa kung tinitingnan ang mga litrato naming dalawa, unti unting nabubuo ang mga ngiti sa aking mga labi.

Kinikilig kasi ako sa ibang pictures namin ni Jia eh. Si Jia kasi nakayakap sa akin, na para bang ayaw niya akong pakawalan at mapunta sa iba.

Then, came the last pic, Jia is smiling and seems so happy. How did I know that she is happy? Nawawala kasi mata niya, nangyayari lang yun kapag ngumiti siya at masaya.

Pag maayos na ang lahat, i will make sure na ako ang magbibigay sa kanya ng ganyang kasiyahan at maging dahilan ng ganitong ngiti.

Then, I kiss her picture.
"How I wish she is here right now, para naman hindi na lang phone ang mahalikan ko. Ang tagal naman ng pag-usapan nila, hindi pa rin ba sila tapos?"

Then, nagpatugtog na lang ako sa phone hanggang sa tuluyan na akong tangayin ng antok. Hindi ko na namalayan pa na nakatulog na nga ako.

JIA POV

I am here in our room, beside my bed. I am sitting on the floor and my chin is at the edge of my bed. I am looking at Bea intently na ang sarap ng tulog sa bed ko.