BEA POV
Katatapos lang ng hapunan at ng nakakalawit dilang practice. I am on my way now to the room.
Ako ang huling umakyat. Gusto ko lang kasi iwasan si Jia. Because I still feel hurt, right now.
Paanong hindi, I only waited for her for 30 minutes lang naman sa gym because I need to talk to her about kay Cole.
Pero walang Jia Morado na dumating, kaya while waiting ay nagpractice na lang muna ako ng service. After 30 minutes, hindi parin siya dumating kaya nag-alala na ako.
So I stop playing para pupuntahan ko na sana siya sa dorm para tingnan, pero paglabas ko sa gym, isang nakakasira lang ng araw ang eksenang bumungad sa akin.
Si Jia at ang mukha ni Miguel bumungad sa akin. Sila pa talaga ang nakasalubong ko. Kaya pala hindi dumating, iba ang kasama.
I feel so bad at the same time hurting. Ang masaklap lang, wala ako karapatang magreklamo. Kasi nga sila parin at hanggang tago lang naman kami.
Kaya after nang masaksihan ko, hindi na ako bumalik sa gym, hinintay ko na lang ang ibang teammates ko at sumabay sa kanila pabalik para sa training.
After the training, sinundo na naman siya ni Miguel. Wala eh, siya ang panlabas na jowa. Sino ba naman ako, hanggang tago lang talaga.
I did everything para umiwas muna kay Jia. Mula sa training hanggang sa hapunan sa dorm. Masama ang loob ko sa kanya.
I tried my best na huwag muna siyang tingnan. Kaya lang nung natapos na akong kumain, hindi ako makatiis. I take a look on her direction and yun din pala ang ginawa niya.
Kaya nagtama ang mga mata namin. Pero iniwas ko agad yung tingin ko, away from her. Masama pa rin kasi ang loob ko.
Pag-akyat ko sa dorm, tulog na si Mich at Jho sa kanilang beds. Si Jia naman nasa working table. She is in front of her laptop.
Dumiretso na ako sa CR para magtoothbrush at maghilamos na rin. Paglabas ko ng CR, I saw Jia. She is on my bed. Nakaupo siya at nakayuko lang.
Hindi niya pa rin napapansin na nakatingin ako sa kanya. Masyadong malalim ata ang iniisip niya.
"Ano naman ginagawa niya sa bed ko. Hindi ba siya nag-aalala na baka makita siya ni Mich at Jho na nakaupo siya sa bed ko." (sabi ng utak ko)
I take a look at Jho and Mich, mukhang tulog na ata yung dalawa. Si Jia naman nakayuko pa rin.
Kaya lumapit na ako sa bed at umupo sa tabi ni Jia. Then, tumingin siya sa mukha ko at bigla niya ako niyakap patigilid. Hinayaan ko lang siya, kaya lalo lang niya hinigpitan ang pagyakap sa akin.
Ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko at nakasiksik siya sa leeg ko habang yakap niya ako sa bewang.
Then, kalaunan yumakap na rin ako sa kanya. Yung kaliwang kamay ko nakayakap sa kanya, yung kanan naman inihawak ko sa mukha niya.
We just stay that way, no one spoke and dare to move. We just feel the moment and value the moment in each others embrace.
We just let our embrace speaks for us, for what we feel at the moment. We just let time passes by beside each other while hugging.
Then, bigla gumalaw ang ulo niya and she kissed me in the cheek, na nagpagulat sa akin. Kaya napatingin ako sa direksiyon niya.
"Bakit naglalambing to ngayon? Bumabawi ba dahil hindi niya ako sinipot sa gym?" (takang tanong ng isip ko.)
Naputol ang pag-iisip ko ng magsalita siya, pero mahina lang. Mahirap na baka magising pa yung dalawa.
JIA: "I'm sorry babe. Im sorry at hindi ako nakapunta agad. Im sorry kasi, kailangan mo pa makita na magkasama kami ni Miguel. Babawi ako, promise."
BINABASA MO ANG
PHOTOGRAPH (JIBEA)
FanfictionWhere memories lingers on. Where time remains still. Where things can't be changed. Where moments remains forever. Where everything can't be undone. Where possibilities are realities. It is in photograph, where memories last a lifetime.