CHAPTER 80

1.3K 46 10
                                    

HALOS ILANG MINUTO na din siguro ang lumipas pero hanggang ngayon nakatitig at nakatingala pa rin ako sa mga bunga ng punong buko

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

HALOS ILANG MINUTO na din siguro ang lumipas pero hanggang ngayon nakatitig at nakatingala pa rin ako sa mga bunga ng punong buko.. ewan ko ba? ngayong tinititigan ko ang naturang bunga ng buko na yun.. para ba akong eng eng na takam na takam kainin yun at kaninang kanina ko pa gustong gusto na kunin yun.

pero ang tanong? paano ko ba makukuha ang buko na yun sa kalagayan kong ito na mukha ng lumba lumba dahil sa laki ng tiyan ko. yeah.. speaking of my tummy baby.. mag aanim na buwan na ang tiyan ko at hanggang ngayon, parang naglilihi pa din ako.

and speaking of my paglilihi. pasalamat nalang ako kay enzo dahil siya ang nagtiyatiyagang maghanap ng mga pagkaing gusto kong kainin o ng mga bagay na gusto kong gawin.

ang nice diba? ang bait bait talaga ng asawa ko kuno.. oo kuno.. kasi naman, yun ang alam ng mga tao dito. mag asawa kami ni enzo at ang alam nila dito. siyempre, siya ang ama ng batang dinadala ko.

haaays... napaka complicated talaga ng life ko ngayon. pero kahit papaano.. nakakawala na din naman na ako ng unti unti sa pain ng mga past ko dahil sa tulong ni enzo.

speaking of enzo nga din pala.. hmmmm.. hintayin ko nalang ang pagdating ng asawa kong kuno na yun para siya ang kumuha ng buko'ng gusto ko...

nang dahil naman sa naisip kong yun. kay laki talaga ng ngiti ko habang nakatitig pa din hanggang ngayon sa inaasam asam kong kainin na buko.

**********************************

**********************************

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

KASALUKUYAN AKONG nasa pub ngayon. nag iisang umiinom habang nakatitig lang sa kawalan at iniisip ang asawa kong si grace. magta-tatlong buwan na akong nandito sa australia, pero wala pa din halos nagbabago sa mga nadarama ko. magulong magulo pa din talaga ang utak ko.

aaminin ko. sa tatlong buwan na lumipas na yun. hindi ko din naman maiwasang mamis si grace.. ewan ko ba? simula nung nakita kong umalis si grace sa pad namin at umalis na din ako papunta dito sa australia. pakiramdam ko palagi, malungkot ako, empty at parang laging may kulang sa mga ginagawa ko.

kahit pa man minsan nakakasama ko ang mga kabarkada ko dito sa australia kapag namamasyal kami sa kung saan o ang magja-jamming kami.. wala akong makapang saya sa puso ko.

When Mr. Masungit Meets Miss. MakulitTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon