Can I Call You My Babe•L.D• 2cz. Hopeful||L.D||

•65•

Wbiegłam do domu jak popażona.
-Jest w domu Leondre?!-krzyknęłam w progu,następnie rozglądając się po pokojach.
-Nie,nie wchodził. A coś się stało?-zapytał Charlie,gdy wszyscy siedzieli w salonie.
-Tak! Cholera jest wieczór,a jak zapytałam czemu tak zareagował nerwowo jak dowiedział się,że Aghata wyjechała ten tylko krzyknął"Ona chce nas zniszczyć rozumiesz?!" i odbiegł,a ja nie wiem gdzie! Może wy coś wiecie o co tu do cholery chodzi?!
-Em...ja muszę iśc do pokoju..-powiedział Charlie i wstał wychodzac z salonu.
-Em..ja też...
-I ja...
-Ja też już pójdę...
-Tak. Muszę zadzwonić do mamy.
No i wszyscy wyszli z salonu. Oni coś wiedzą.
Trudno!
Idę szukać Leondre!

Zabrałam dwie bluzy. Dla mnie i dla bruneta jeśli go znajdę,bo jest chłodno,a byl w krótkim rękawku.

Jeśli na plaży go nie ma...to pójdę na ten pobliski pomost.

Gdy wyłoniłam się zza wielkiego drzewa,kamień spadł mi z serca.

Na końcu pomostu siedział Leo.

Zauważając go zaczęłam biec w jego stronę płącząc. Ze szczęścia. To były łzy szczęścia Jo..

Stanęłam chwilę za nim.

-Leo...-powiedziałam cicho dławiąc się łzami,na co chłopak odwrócił wzrok od fal i spojrzał swoimi czekoladowymi oczkami prosto w moje.
-Boże przepraszam.-powiedział i wstał podchodząc do mnie i mocno przytulając. Jest taki zimny..jak...ugh
-Załóż to.-powiedziałam gdy lekko odepchnęłam bruneta od siebie.
-Dzięki.-odpowiedział biorąc odemnie ubranie.
-Martwiłam się. Co ci sterzeliło do głowy?!
-Chodź. Jest późno... Wytłumaczę ci to w swoim czasie ok?
-Nie Leo. Nic nie jest ok.-powiedziałam i ruszyłam
-Och Jo stój!-podbiegł do mnie  i złapał za nadgarstek.
-Co?!
-Wytłumaczę Ci czemu jestem takim mięczakiem.
-Czy ktoś powiedział,że jesteś mięczakiem?
-Nie,ale tak jest. Siadaj. Wytłumaczę Ci.
-Okej.-odpowiedziałam po czym skierowaliśmy się na koniec pomostu siadając.
-To wszystko od początku...
**************
Heeej!😊
Widzę,że spodobało się wam pisanie komentarzy i klikanie voted więc...

4★I 5💭 NEXT!!

Marika💙