Yarın Yok! (내일이 없어!)

YY-7. Bölüm

'Yarın Yok!' u takip eden herkese teşekkür ederek başlamak istiyorum. Umarım sevmişsinizdir. Ve umarım daha da sevebileceğiniz bölümlerle sizleri karşılayabilirim. Bu bölümün şarkısı SS501 grubunun bir üyesine ait. Ayrıca BOF'da da geçen bir şarkıyla bize merhaba diyor. Kim HyunJoong diyor ki: 'Because I'm Stupid'

“Hyu… Hyung… Ne söylediğinin farkında mısın?”

Sesimin titremesine engel olamıyorum. MiRae-ssi’den vazgeçmemi nasıl ister? Başkan Kim’in söylediklerini anlayabiliyorum. Benden yapmamı istedikleri benim için çok zor olsa da onun sözlerini anlayabiliyorum ama JinSang Hyung… Yaptıklarım onu o kadar mı zor durumda bıraktı? Benden vazgeçmemi isteyebilecek kadar mı?

Yüzüme sabahın erken saatlerinden beri yapışan o gülümsemeyi bir kez daha yerleştiriyorum. Onlara karşı da bu oyunu oynamak zorunda kalacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Vazgeçemem Hyung. Üzgünüm…

“JaeMin’nie lütfen yanlış anlama. Bu şekilde gülümseme yanımda. Bunun sahte olduğunu biliyorum. Ama…”

Duraksıyor. Sesi çatlıyor hatta son kelimesiyle. Yanlış anlamamamı istiyor benden. Neyi yanlış anladığımı bile anlayamıyorum. Benden neden vazgeçmemi istediğini anlayamıyorum.

Söylediğini yapıp tekrar bu gülümsemeyi yüzümden uzaklaştırmakla oyuna devam etmek arasında kararsız kalıyorum. Hyung’un içtenliğine güvenmeye karar veriyorum sonunda. Ve yüzümdeki gülümsemeden kurtulup tüm içtenliğimle soruyorum.

“Neden, hyung? Neden vazgeçmek zorundayım? Sevmem neden yasak?”

Sesim bir çocuğun sesi gibi masumane çıkıyor. Neden böyle bir sesle sordum ki? Kendimi daha da acınası hissediyorum. Ve bu halimden biraz utanıyorum.

JinSang Hyung gözlerini kocaman açıyor benim sesimin çocuksuluğu karşısında. O kocaman açtığı gözlerini gözlerimde sabitleyip tekrar konuşmaya başlıyor. Gözlerinde derinlere saklamaya çalıştığı endişeyi görebiliyorum.

“Hayır. Sevmen yasak değil. En azından benim için sevmen kesinlikle sorun değil. Beni rahatsız eden yalnızca sevdiğin kişinin MiRae-ssi olması. JaeMin’nie, MiRae-ssi’yi sevme. Skandal önemli değil. Hepimiz hakkında çeşitli skandallar zaten çıktı. Bir şekilde atlatılır. Birlikte olduğumuz sürece onları atlatabiliriz ama MiRae-ssi olmaz.”

 “Neden?”

Şaşkın sesim yalnızca bir kelime söylememe izin veriyor. Daha birçok kelime sıralamak isterken azımdan yalnızca bu kelime çıkıyor.

Hyung’un ne kadar düşünceli olduğunu görebiliyorum. Onu böyle görmek aslında oldukça zor… Genelde olduğundan çok farklı… Duraksadıktan sonra tekrar ağzını açıyor, bana söylemek istediği bir şey olduğu belli. Ama hiçbir şey söylemeden tekrar dudaklarını birbirine bastırıyor. Hareketleri ‘söyleyemem’ der gibi. Ama bu durumu daha da fazla meraklanmama neden oluyor.

Yavaşça yaklaşıp yatağa, yanına oturuyorum. Sesimin daha sakin ve daha normal çıkması için biraz bekleyip içimden tekrarlıyorum. Yeterli tekrarın ardından sesli olarak bir kez daha söylüyorum.

“Ondan vazgeçmemi istiyorsan, bana ondan vazgeçmem için bir neden vermelisin, Hyung.”

Gözlerini bir kez daha bana dikiyor. Bu kez şaşkınlığına karışmış olan endişenin yanındaki diğer duyguyu da görebiliyorum. Korku… Neden korkuyor? Kararsızlığının sürdüğü bir dakikanın ardından bir kez daha konuşuyor çok kısık bir sesle. Onu duymakta zorlanacağım kadar kısık bir sesle.

“Tehlikeli…”

Hyung’un sözleriyle yüzümde bir gülümseme oluşuyor. Endişelenmesinin nedeni bu muymuş?