Unighed

Bölüm 18: Bilinmez Beyaz

Yarın sınavlarım bitiriyor ve ben oldukça sevinçliyim. Neyse cuma günü uygulama sınavları dışında pazartesiden itibaren seri bölüm atarım her halde. :D

Bide ayrıca şunu soracağım küfürleri açık açık yazayım mı yoksa sansür koymaya mı çalışayım?

•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
Hævn yatağında değişik bir biçimde uyuyordu. Simyacılık, demircilik ve diğer eğitimlere başlayalı beş buçuk ay olmuştu. Babasının ona söylediği eğitimin ilk bölümünü iki buçuk ay önce bitirmiş, isteği üzerine ikinci bölüme başlamıştı. Simyacılıkta ilk üç ayını kitap okuyarak geçirmiş, geri kalan iki buçuk ayda ise ustası ile ilaç, iksir yapmışlardı. Demircilikte ise sadece ustasını izleyerek ve dinleyerek bir şeyler anlamaya çalışmıştı. Ara sıra ustası Etasın gözetiminde silah yapmış ve gelişimini görmüştü. Oldukça ilerlemiş ve temel esasları öğrenmişti. Şimdi ise sadece tecrübe için silah yapıyor ve ustasını izliyordu.

Bu akşam babasının eğitimlerinden birini yapıyordu. Birkaç gün önce başlamış olduğu beyine enerji gönderme işini, bu gün yine büyük bir hırsla yapmaya koyulmuştu. İlk denediği zamanlar direk başaramayacağını bilsede, her yapışında çok yorulacağını düşünmemişti. Zamanla alışır ve başarırım gibisinden düşünüyordu. Ama sandığı gibi olmamış her yapışında zihinsel yorgunluğun dibine vurmuştu. Bu gün de aynısı olmuş ve yatağında uyuya kalmıştı. Kafatasınına enerji gönderme işin yaptıktan sonra beyine geçmişti. Beyin de bitince yapacağı son şey bütün bedenine enerji gönderip doyurmaktı. Babası söylemesede, kendisi zamanla anlamıştı. O bedeninin bölümlerini enerji ile besleyip doyuruyordu. Beyini bitirmesi ise uzun sürecek gibi gözüküyordu. Beyin bu kadar zorsa bütün beden nasıl geçecekti düşünemiyordu.

Babasının diğer eğitiminin ikinci bölümünü yaklaşık bir ay önce bitirmişti. Enerjisinin hepsini sıkıştırması bir buçuk ayını almıştı. Önceden alışmış olduğu için bu kadar kolay bitirebilmişti. Her gün yapışında enerji kontrolü hakkında daha çok şey kavramış ve anlamıştı. Babasının söylediğine göre üçüncü ve son bölüme gelmişti. Son bölüm olduğu için bir aydır da onu canla başla yapmaya çalışıyordu.

Yapması gereken ilk şey enerjisi ile bedeninin etrafını sarmasıydı. Bunu bütün enerjisi ile yapıncaya kadar devam edecekti. Ardından ise bedenin etrafına topladığı enerjiyi sertleştirecekti. Bunlar belkide basit görünsede on bir yaşındaki bir çocuğun bedeni için zorlayıcı şeylerdi. Bu çocuğun bedeni ne kadar gelişsede her insanın kırması gereken sınırları her daim olacaktı.

Zihinsel kapasitesi oldukça yüksek olsada, önceki hayatında enerji üzerine eğitimler yapmadığı için bunlara yabancıydı. Hali ile zihnide bunları kaldırmakta zorluk çekmiş, bazen ise kaldıramamıştı. Zihinsel olarak tek babasının eğitimlerinde zorlanmıyordu. Gün boyu, simyacılık ve demirciliklede uğraşıyor, onların püf noktalarını ve bilgilerini sindirmeye çalışıyordu. Beş buçuk aydır her günü böyle geçince bir zaman sonra da zihinsel olarak insan yoruluyordu. Ayrıca bu şeyleri yaparken babasının alaycı tavırları ve ondan üstün olabilecek insanları söyledikçe hırslanıyor ve daha çok çabalıyordu. Böyle olsada babasından hiç övgü duyamamak onun az da olsa moralini bozuyordu. Hayatında değer verdiği üç kişiden biriydi nasıl olsa, insan bir şeyler, güzel sözler bekliyordu. Ama o kendini onun gelişmesi için yaptıkları ile avutuyordu.

Her şeye rağmen babasından duyduğu 'eğitimin son bölümü' sözleri onu coşturmak için yeterliydi. Bu sözü duyduğundan beri eğitimden daha erken kurtulmak için kendini aşırı zorlamış ve bu zamanlarda daha fazla yorulmuştu.

Yaptığı planlara göre eğitimi bir- bir buçuk ay sonra bitecek olsada o bir ay daha kalıp simya ve demircilik eğitimine devam etmeyi düşünüyordu. Ardından ise bu okuldan ayrılıp, şu an bulunduğu kıta olan Eghelek bir diğer adıyla Kuyinto kıtasını gezip güçlenmeyi hedefliyordu. Ama bilmediği bir şey bu okuldan Üst sahaya geçmeden ayrılamayacağı idi.