He Love's Me He Loves Me Not? [ The Montillano Saga BOOK 3]

Chapter Nineteen

Megan

She was heard someone calling her name."Megan.."

Pero hindi siya kumilos at hindi rin niya magawang imulat ang kaniyang mga mata,nararamdaman niya ang kirot sa kanyang ulo na lalong nagpapahirap sa kanyang makakilos.

"Oh..god,Megan...wake-up...!"malakas na turan muli ng tinig na'yon.Pamilyar na pamilyar sa kanya ang tinig ng nagmamay-ari ng boses na iyon pero hindi niya makapa sa kanyang isip kung sino.And then she felt someone shaking her.

"Open your eye's please,don't die..."Wika muli ng tinig na'yon na pilit niyang inaalala kung kanino hanggang....

Theo....

Yes.Boses ni Theo ang naririnig niyang tumatawag sa kanyang pangalan.Hanggang marahan niyang iminulat ang kanyang mga mata,hindi pa ganun kalinaw ang kanyang nakikita kaya't muli niyang ipinikit ang kaniyang mata at muling iminulat.And then het vision getting clearly.

Bumungad sa kanya ang nagaalalang mukha ni Theo,at ang dugong umaagos mula sa ulo nito patungo sa may sintindo.

"Thanks God,you're a wake..."masayang bulalas ni Theo bago siya niyakap.

"What happened?"tanong niya.

Kumalas naman si Theo mula sa pagkakayakap sa kanya bago tumingin sa kanyang mga mata.

"Bumagsak ang chopper na sinasakyan natin...."turan nito.

Namilog ang kanyang mga mata,bago niya iginala ang paningin at para siyang nakakita ng multo sa nakita.Ang chopper na sinasakyan nila na nahati iyon sa gitna,putol ang pakpak at umuusok pa.

Muli niyang ibinalik ang tingin kay Theo,bago muli niyang ibinalik ang tingin sa wasak na chopper.Hinanap ng kanyang mga mata si Lee ang piloto ng helicopter pero hindi niya ito makita.May limang hakbang ang layo nila sa wasak na helicopter,nakasalampak siya sa damuhan habang si Theo ay nakaluhod sa kanyang harapan.

Mukha namang nahulaan ni Theo iniisip niya."Hindi ko alam kung nasaan si Lee,nang magising ako wala na siya..."malungkot na wika ni Theo."Pero ipanalangin nalang natin na ligtas siya san man siya napadpad.."

Bumaling siya kay Theo at nabalot nang pagaalala ang kanyang sistima ng patuloy sa pag agos ang dugo mula sa ulo nito.

"You're bleeding..."nagaalalang wika niya.

"You too..."wika rin nito na dumako ang mata sa gawi ng kanyang noo.Itinaas naman niya ang kanyang kamay at hinipo ang kanyang noo na kanina pa niya nararamdaman ang kirot.Nasalat niya ang basang likido mula roon at nang tingnan niya ang kaniyang kamay nakita niya ang mapulang dugo.

"Don't worry,small cut lang naman yang sugat mo,and thanks god we still alive...."si Theo na puno ng pasasalamat ang tinig.

Tama ito,pasalamat sila at buhay pa sila hanggang ngayon,Muli niyang iginala ang kanyang paningin,Wala siyang ibang nakikita sa paligid kundi matataas na puno.

"Where are we?"muli niyang tanong.

Inilinga rin ni Theo ang tingin sa paligid bago nagkibit balikat."Maybe in one island..."sagot nito.

Island?Nasa isang isla sila,nang sila lang dalawa?

At kasabay nang tanong sa kanyang isip ang pamimilog nang kanyang mata at pag awang ng kaniyang bibig.Dahil sumagi sa isip niya ang huli niyang sinabi kay Theo bago tuluyang bumagsak ang chopper na sinasakyan nila.

I love you...

Oh.My.God.

Akala niya mamatay na siya kaya niya iyon nasabi na katapusan na niya at wala ng pagkakataon na masabi niya dito ang kaniyang nararamdaman,kaya naman nasabi niya ang tatlong kahiya-hiyang katagang iyon kay Theo.