Sürpriz! 💓
"Hıımm ev arkadaşın demek?" dedi Sinan Ömer'e dönüp kaşlarını imayla kaldırırken. Ömer yanak içini ısırdı, şimdi inandırmaya uğraşsındı arkadaşını işte.
"Evet... Ev arkadaşım. Böyle bildiğin." Dedi Ömer üzerine bastırarak. Sinan dudaklarını öne doğru büzüp döndü ve Defne'ye doğru ilerledi,
"Defne Hanım.. tanıştığıma memnun oldum." Dedi ve Defne'nin elini tutup öptü. Defne şaşkınlıkla Sinan'a bakarken Ömer gözlerini devirmişti.
"B-ben de.." dedi Defne. Ömer'e bir bakış attığında Ömer bir şeyler anlatmak ister gibi başını iki yana sallıyordu.
"Siz nasıl tanıştınız da böyle hemen ev arkadaşlığı falan ya?" dedi Sinan Defne'nin koluna girip salona doğru götürürken. Ömer büyük adımlarla arkadan yetişti ve Defne'yi çekerek Sinan'dan kurtardı.
"Bir tanıdık aracılığı oldu. Kalacak yere ihtiyacı varmış, rica ettiler. Dimi Defne?"
"Öyle, evet evet." Dedi Defne hızlı hızlı kafasını öne arkaya sallayıp.
"Şimdi sizin aranızda..."
"Yoo, yo!" dedi Ömer birden yükselip. Elini öne doğru uzatmışken kendi kendine gülüyordu. "Ne düşündüğünü biliyorum, düşünme kardeşim." Dedi gözlerini yumup. Sinan dudağını bükmüş onaylar gibi kafasını sallarken koltuğa oturmuştu.
"Defne, epey değişik bir giyinme stilin varmış."
"Rahat.." dedi Defne Ömere kararsız bir bakış atıp.
"Artık onun da evi sayılır, istediğini giyer Sinan sanane banane. Dimi?"
"Gerçekten mi?" dedi Defne birden heyecanla. Ömer bakışlarını tavan dikip dudaklarını ısırdı.
"Evet Defne, konuştuk ya bunları hani!" dedi, ama bunu söylerken başını belli belirsiz iki yana sallıyordu.
"Orası öyle tabii.. Ya ben öyle yobaz falan olmak istemem kızlı erkekli evlere hayır gibisinden, yargılamak da bana düşmez ama... Bence biraz deli bir ikili olmuşsunuz."
"Ben deliyim, Ömer öyle diyor." Dedi Defne gözlerini yumup kaşlarını kaldırmış, başını sallıyordu.
Sinan bir kahkaha patlattığında Ömer güçsüz düşmüş gibi kendini koltuğa atmıştı.
"Sevdim bu kızı! Ömer, iyisin kardeşim hem kafa kız hem de.. Pek de güzel..." dedi son kelimelerinde sesini sakinleştirip başını yana doğru eğerken. Defne hafifçe gülümseyip heyecanla sordu,
"Gerçekten mi?" dediğinde Ömer kaşlarını çatarak Defneye baktı. Kızcağız övgüye hasret kalmış olmalıydı.
"Defne, sen yoruldun bugün çok."
Defne bunu duyduğunda duraksadı, hemen ardından esnemişti.
"Ayyhh, evet uykum geldi benim. Yatağıma gideyim. Güle güle Sinan." Dedi Defne ayağa kalkıp. Ona el sallarken Sinan da sırıtıyor, kızın el sallayışına karşılık veriyordu. Ömerse bunu izlemek istemediği için gözlerini yummuş, başını yana doğru eğmiş öylece bekliyordu.
"İyi geceler Defne." dedi gözlerini açmadan. Defne'nin kapı sesini duyduğunda gözlerini açmıştı. Sinan'ın sırıtan ifadesini hemen önünde görünce irkildi.
"Ağzıma girseydin be kardeşim!"
"Dökül. Çabuk." dedi Sinan muzur bakışlarıyla. Ömer gözlerini kaçırdı,
"Ne anlattıysam o..."
"Hah! Ömer senin gözlerin mi kör oldu? Az önce odadan çıkan kız insan değildi!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Deli Peri
Fanfiction"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim." "Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlar...
