Bir Deli Peri

3.0

Yorum ve vote'larınızı eksik etmeyin lütfen, oldukça cömert olduğunu düşündüğüm bir bölümle geldim, baştan söyleyeyim ;)

Ömer içeriden gelen sesler kesildiğinde daha fazla burada dikilemeyeceğini anlamıştı. Geri çekilip kaslarını sıktı, Müjde büyümüş gözlerle onu izlerken Ömer aldırmadan odaklanmıştı. Üç seri ve sert adımda ilerleyip kapıya güçlü bir omuz attığında kemiklerine yayılan acının boşa gitmediğini anlamıştı. Kapı gürültüyle aralandığında kendini içeri attı. Görmeyi beklediği en son şeylerden biri öylece karşısındaydı. Sinan yatağa oturmuş boş gözlerle yeri izliyordu. Defne de diğer taraftaydı, ellerini önüne almış, çatık kaşlarını bir an gevşetmeden bekliyordu.

"Ne oluyor?" dedi Ömer kızgınlıkla. Sinan yorgun gözlerini kaldırıp Ömer'e baktı,

"Ne oluyor? Bence de."

Arkadan gelen Müjde'yi gördüğünde ayağa kalktı. Ömer kenara çekilip onun Müjde'nin önüne gitmesini ve ellerini tutmasını izledi.

"Sevgilim... Kafam karıştığı için özür dilerim, sen bunu hak edecek bir kadın değilsin."

"Sinan noluyor?" diye fısıldadı Müjde. Göz ucuyla öylece oturan Defne'ye bakmıştı. Sinan kafasını hafifçe arkaya çevirip Defne'ye kısa bir bakış attı,

"Beni ikna etmeyi başardı Defne. Bazı şeylerden alıkoydu."

Ömer kontrolsüz büyüyen gözlerini bir Defne bir Sinan'da dolaştırıyordu. En son Defne'de duraklayıp yanına oturdu. Kendine doğru çekip fısıldadı,

"Defne?"

Defne başını kaldırıp Ömer'e baktı, kaşları hala çatıktı. Ömer dudaklarını kızın dağınık kaşlarının arasına bastırdığında Defne çözülmüş gibi rahatladı. Artık somurtmuyordu.

"Biliyor..." diye fısıldadığında Ömer akan kanının donduğunu hissetti, yutkunmak üzere olduğu sıkıntı boğazında takılı kalmıştı. Çok hızlı bir kararla Müjde'ye konuştu,

"Müjde az bir vakit kaldı sen makyajını yaptır. Biz de Sinan'a yardım edelim."

"Emin misiniz?" dedi Müjde şüpheyle. Sinan'ın tavrı onu biraz korkutmuş gibiydi. "Sinan sana benimle zorla evlen diyemem biliyorum... Ama en azından bu gece senden istemediğim halde verdiğin sözü tut. Lütfen."

"Endişelenme, çok kısa bir buhrandı. Her şey iyi olacak."

"Peki... peki." Dedi Müjde. Büyük gelinliği arada ezilerek Sinan'a sarılırken Defne boş gözlerle ikisini izliyordu.

Müjde odadan çıktığında Sinan ellerini cebine sokup Defne ve Ömer'e bakmaya başladı. Ömer bakışların saniyeleri uzadıkça geriliyordu.

"Şu an yanında bir yaratıkla oturuyorsun."

"Sinan.."

"Ne olduğunu bile bilmiyorum. Çok tehlikeli o. Ondan kurtulmak zorundasın."

"Sinan!"

"Öldürecekti beni!"

"Bunu yapmazdım!" diye bağırdı Defne birden. Gözleri hafifçe yaşlanmıştı, beyaz teninin üstündeki kızarıklar belirginleşmişti.

"Sinan otur." Dedi Ömer. Defne ile aralarındaki eli kızın elini avcuna kapamıştı. Sinan karşılarındaki aynanın önündeki sandalyeye oturdu. Defne'ye korkar gibi bakıyordu.

"Şimdi söyleyeceklerim sana inandırıcı gelmeyecek. Sen bilime hizmet eden bir adamsın, normal. Ben de öyleyim. Ama bu bir gerçek ve bilim her zaman cevap olamıyormuş. Kontrolsüzlükler evreni kontrole sokar. Entropi gibi. Anlatabiliyor muyum?"