"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim."
"Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ömer ellerindekini indirip evin anahtarını çıkarırken Defne arkasında tuttuğu torbaları sallayarak bekliyordu. Sinan muhtemelen evdeydi, ama Ömer yine de anahtarla girmeyi tercih etmişti. Elindeki çantasını içeri koyup Defne'nin ellerindekini aldı,
"Sen geç içeri. Ben götürürüm bunları."
"Sinaan?" dedi Defne hoplaya zıplaya koridorda ilerleyerek. Sinan'ın neşeli sesi de arkasından gelmişti,
"Hoş geldiniiizz, en güzel yengem gelmiş... Yenge de oldun ya bana Defnecik pes."
"O ne demek lan pes falan?" dedi Ömer arkadan gelirken. Ellerini beline koymuş Sinan'a doğru kaşlarını çatmıştı. Defne ellerini önünde birleştirip başını çevirerek Ömer'e doğru baktı.
"Amaan konuşur dururum işte boş boğaz değil miyim? Hadi elinizi yıkayın gelin ben dizdim malzemeleri."
"8 9 saat yoldan geliyoruz bir mola mı verseydik?" dedi Ömer yüzünü buruşturup. Sinan uzaklaşınca Defne Ömer'e doğru fısıldadı,
"Yenge neydi?"
Ömer ciddi ifadesini bozarak güldü, Defne'nin başını tutup kendine doğru çekerek öperken kız gözlerini kapamıştı.
"Valla anlamam abicim bir kere verdin söz. Bu gece de burası bizim."
"Biz nerede kalacağız sorması ayıp?"
"Benim evin anahtarını vereyim. Dilediğiniz gibi kullanın. Bak üstüne 2 aylık erzağını aldım kıymetini bil."
Ömer kıstığı bakışlarla tezgahın üstündekilerle köşede duran market poşetlerine baktı. O sırada Defne salonda kedi aramakla meşguldü.
"Miniş nerde?" dedi kafasını hızlıca koltuğun altından kaldırıp. Sinan sadece boynunu çevirerek arkasına döndü.
"Müjdede o Defne, gelirken getirir merak etme."
Defne sıkıntıyla yanaklarını şişirdi, ardından lavaboya doğru giderken Ömer tezgaha yan yaslanmış, yüzünde bir sırıtışla kızı izliyordu. Sinan bunu fark edince duraksadı, kaşlarını imayla kaldırıp Ömer'in omzuna hafif bir yumruk attı,
"Hişt. Bir şey olmuş."
"Ne olmuş?" dedi Ömer hızlıca toparlanıp. Sinan çapkın bir şekilde göz kırptı,
"Ben biliyorum bu bakışı." dediğinde Ömer kaşlarını çattı,
"Ne ağzını yüzünü oynatıp duruyorsun Habeş maymunu musun nesin? Yok bir şey."
"Var var. Bir atraksiyonlar olmuş. Hımm bir bakayım... İlişki bir adım ileri taşınmış..."
Ömer gözlerini büyütmüş, bilgece sakalını kaşır gibi yapıp gözlerini kısarak onu inceleyen arkadaşını izliyordu. Sinan dudağını büküp devam etti,
