4.0

8.2K 559 820
                                    

I'm a Ruin/ Marina and The Diamonds

Buluştuk!

Defne büyük adımlarını sıklaştırıp Duygu'nun kolunu tek eliyle kavrayıverdiğinde kız yüreğine inmiş gibi bir ses çıkararak elini kalbine koydu. Defne'ye hızla döndüğünde gözleri kocaman olmuştu.

"Defne!"

"Bana her şeyi anlatmak zorundasın."

"Her şeyi mi? Na-nasıl yani?"

"Ömer hakkında..." diye fısıldadı Defne. Duygu dudaklarını kapatıp yutkundu,

"N-ne gibi şeyler?"

"Sürekli bizi izlemenden rahatsızım."

"Ha? Ben çok özür dilerim izlediğimin farkında bile değildim, yani öyleydim ama fark ettiğini bilmiyordum be-"

"Madem Ömer'e hislerin vardı neden o kadar yıl sakladın? Ömer hiçbir şeyin farkında değil."

Duygu irileşmiş gözleri ve sıktığı çenesiyle cevap vermeden sadece Defne'ye bakıyordu. Defne gözlerini bir an kaçırmadan sadece sakince beklemeye devam ediyordu.

"Ben öyle.." dedi Duygu, ardından yutkundu, elini boğazına doğru götürmüştü. "Özür dilerim."

"Neden?" dedi Defne başını ona doğru eğip. Duygu şaşkın ve ürkek bir şekilde Defne'ye baktı,

"Bilmiyorum. Kızgın değil misin?"

Bu sefer susan Defne olmuştu, alt dudağını dişlerinin arasına alıp gözlerini yere dikti. Bu karışık bir soruydu.

"Mantıken kızgın olmamam lazım. Ortada bana yapılan bir yanlış yok. Şimdilik."

"Ömer hocanın hiç fikri yok, lütfen öğrenmesin. Yoksa.. yoksa yüzüne bakamam ben bir daha. Sizi de asla rahatsız etmem, seni. Kişisel işlerine bir daha hiç yaklaşmam, asistanı olmamı istemişti, düşüneceğimi söyledim, onu da kabul etmem."

"Gerçekten anlayamıyorum." Dedi Defne. "Şimdi ben varım, Ömer söz konusu bile olamaz. Ama benden önce..."

"O bana hiç o gözle bakmadı. Biliyorum, eminim bundan. Kabullendim baştan beri. Hiç seni cinsiyetsiz gören birini sevdin mi?"

"Ömer'den başka kimseyi sevmedim." Dedi Defne, cinsiyetsiz bakmanın ne anlama geldiğini kavrayamamıştı.

"Ve sana karşılık veriyor. Mucizeyi yaşıyorsun. Umarım hep mutlu olur, o-olursunuz."

"Bu kadar mı?"

"Bundan sana bahsetmek tuhaf, hatta herhangi birine bile bahsetmek tuhaf. Lütfen konuşmadık sayalım, bir daha beni görmeyeceksin söz."

Duygu gitmek için döndüğünde Defne onun kolunu tutup tekrar çekmişti. Gözlerini kızın gözlerine dikip yakıcı bir büyüyle içine alırken kızın gözleri hipnotize olmuş gibi boşalmıştı.

"Bana anlatacaksın. Bu gece."

Duygu başını otomatiğe alınmış gibi aşağı yukarı salladı, Defne kolunu bırakırken Ömer o sırada merakına yenik düşüp koridora çıkmıştı.

"Defne? Duygu?"

Defne kızı tamamen bırakıp Ömer'e koştu, kollarını adamın boynuna sarıp tek ayağını kaldırırken Ömer de ellerini sırtına koymuştu.

"Ne yapıyorsunuz burda?"

"Hasta olmuş gibi geldi gözüme biraz, onu soruyordum." Dedi Defne, bu kadar rahat yalan söyleyebilmesi dikkatini bile çekmiyordu. Duygu konuşmadan salona geri dönerken Ömer şüpheyle arkasından kıza baktı.

Bir Deli PeriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin