"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim."
"Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Defne gece boyu heyecandan ve düşünce yoğunluğundan rahat bir uykuya dalamamıştı. Ömer'in kafasında yer ettiğini düşündükçe içi pır pır oluyordu. Adam gösterdiği gibi Defne'ye taş değildi demek ki, hırs yapacak kadar onu öpmeyi kafasına koymuştu. Defne defalarca kendine bir adım geri çekileceğini tekrar etti. Madem Ömer'in üstünde istediği etkiyi başarabilmişti, bundan sonra adamın bunu sindirebilmesi, pekiştirmesi için biraz zaman vermeliydi. Gözünü korkutup onu kaçırmaktan, üzerine gitmekten vazgeçmeliydi.
Sabah olup ama daha kimse uyanmadığında Defne tekrar odasından çıktı, mutfağa girmeden Ömer'in yanına ürkek adımlarla yaklaştı. Kanepenin arkasında durup üstten ona bakıyordu, uyurken yüzünde hafif bir gülümseme vardı, bir elini kulağının altına yaslamış düzenli bir şekilde nefes alıp veriyordu.
Yine uyanacağından korkup mutfağa geçti Defne, küçük bir şeyler hazırlamaya karar verdi. Patatesleri geniş bir kaseye almadan önce iyice yıkadı, kabuklarını temiz bir telle inceltirken dalgın bir şekilde karşısındaki küçük pencereden dışarıyı izliyordu.
Ömer hissettiği susuzlukla uyandığında evin sessizliğine karşın etrafa bakındı. Saate göz attığında bugünün hafta sonu olduğu aklına gelmişti. Sırtını arkaya yaslayıp yüzünü ovaladı, su içmeyi lavaboya gittikten sonraya ertelemeye karar vermişti.
İşini bitirip elini yüzünü yıkarken duraksadı, yine bütün gece çılgın rüyalarda gezmişti sanki. Buraya gelmeden önce bar tezgahında gördüğü Defne'yi hatırladı. İster istemez gülümsedi, yine ona meydan okumuştu.
"Öptüm." Dedi aynada kendine bakarken gelen aydınlanmayla. Rüya da olsa Ömer bu iddiayı kazanmıştı, dün gece Defne'nin onun saçlarını okşayarak gülümsediğini hayal ederken onu tutmuş, kendine çekmiş, tadını çıkararak öpmüştü. Ömer toy bir kız gibi dudaklarına dokundu, o kadar gerçekçi hissettirmişti ki o dudaklardaki muhtemel bal tadını sanki hala duyumsuyordu.
"Saçmalama." Dedi kendi kendine gülüp. Yüzüne bir kez daha su vurdu, havluyla kurulanıp su içmek için mutfağa giderken duyduğu tabak çanak sesiyle duraksadı. Önce kafasını uzattı, bu Defne'ydi. Saçlarını tek yandan ve aşağıdan bir topuz yapmıştı. Altında tüylü bir pijama altı, üzerinde belini hafifçe açıkta bırakan dar bir tişört vardı. Bir şarkı mırıldanırken kalçasını sağa sola sallıyor, elindeki muhtemel bıçak düzenli bir ritimle kesme tahtasına vuruyordu.
