bölümleri +400 vote görmek istiyorum eskisii gibiii :( atmadığınız varsa öncekileri de ihmal etmeyin lütfen tık tık <3
Ömer şelaleden döner dönmez lobideki şöminenin başına dönen Defne'ye gülümseyerek bakarken yandaki masa tenisi oynayan çocuklara gözü takılmıştı. Aklına gelen anılarla dudaklarını ısırırken Defne'nin yanına doğru yürüdü, Defne tam ateşin önüne oturmuş elindeki çubukla odunları hareket ettiriyordu. Ömer yanındaki mindere oturup kafasını masa tenisi oynayan çocuklara çevirdiğinde Defne de o tarafa bakmıştı.
"Bunun adı ne?" dedi gözlerini kısıp. Ömer cevap verdi,
"Masa tenisi. Karşılıklı iki kişi ellerindeki raket denilen şeyleri kullanarak topu paslaşır. Aradaki fileye çarpmadan iletirler. Yanlış bir atışta top fileye takılıp sahanda kalırsa ya da atılan topu kaçırırsan puan rakibe geçer."
"Eğlenceliye benziyor." Dedi Defne elindekini bırakıp kollarını dizine sararken. Ömer gülümsedi,
"Ben 10 yaşında falanken buraya geldiğimizde bütün gece babamla maç yapardık. Kıyasıya ilerlediği için bir tane daha bir tane daha diye diye... Annem topladığımız kestaneleri mutfakta pişirtip şuraya oturur bizi izlerdi. Kim yeniliyorsa onu tutardı."
Sesli bir şekilde güldüğünde Defne bakışlarını Ömer'in yüzüne çevirmişti. Hüzünlü bir mutluluk yaşıyordu adam, kalbinde bir kesik varmış da sızlıyormuş hissini aldığında elini kalbine doğru bastırdı Defne.
"Biz de oynayalım mı?" dedi birden, Ömer başını kıza doğru çevirdi.
"Biz? Öğrenebilecek misin hemen?"
"Denerim." Defne kaşlarını kaldırıp. Üzerindeki kabanı, atkıyı, ve eldivenleri çıkarıp masaya doğru koşmuştu.
"Biz oynayabilir miyiiiz?" dedi ellerini birleştirip şirince. 12 13 yaşındaki iki çocuktan biri topu tutup Defne'ye baktı,
"Ama abla biz yarısındaydık..."
"Ben yeni öğreneceğim çok heyecanlıyım ama veremez misiniz?" dedi Defne alt dudağını büküp. Çocuk kararsızca bir arkadaşına bir Defne'ye bakarken Ömer biraz arkada durup onları izliyordu. Çocuk en son Defne'yi kısaca süzüp yutkundu,
"Olur abla oynayabilirsin. Yavuz biz kaykaya çıkalım gel."
Defne ellerini çırpıp çocuğun yanağına bir öpücük koyduğunda Ömer dudaklarını aşağı büküp kaşlarını kaldırdı. Ceplerine sıkıştırdığı ellerii çıkarıp Defne'nin yanına gitti. Kolunu kızın omzuna atarken yanakları kızaran çocuk Ömer'e baktı.
"Sağol koçum, sizi bir dahaki görüşümde salep ısmarlayayım iyiliğinize karşılık. Defne abla ve Ömer abinizden."
Çocuğa göz kırpıp omzuna hafifçe vurduğunda çocuk utana sıkıla uzaklaşmıştı. Ömer raketi eline alıp Defne'nin eline tutuştururken kısık sesle söylendi,
"Ergen oğlanın biri ne diye öpüyorsun?"
"Küçük diye ben.."
"Hıı küçük diye. O yaşta neler dönüyor o küçük kafada biliyor musun?"
Defne gözlerini devirirken Ömer raketi Defne'nin eline yerleştirip parmağını koyacağı yerleri göstermişti. Defne tenis masasının bir ucuna geçip topu yollayacak Ömer'i dikkatle izlemeye koyuldu. Ömer topu hafifçe yukarı atıp karşıya düzgün bir şekilde yolladığında Defne bir eliyle topu avcuna kıstırmıştı.
"Tuttum!"
"Aferin ama bir dahakinde raketle vurmayı deneyeceksin. Şimdi benim attığım gibi yolla bana hadi. Raketi nasıl tutacağını biliyorsun artık?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Deli Peri
Fanfiction"365 gün." Dedi bir sır verirmiş gibi fısıldayarak. "365 gün sonra kendi dünyama döneceğim." "Neden peki, yani niye geldin, niye gidiyorsun?" dedi Ömer de fısıltısına karşılık vererek. Yalnız olmalarına rağmen saklanıyormuş gibi seslerini kısıyorlar...
