PSİKOPAT MAFYA AŞIK OLURSA

Yarım Kalmak

Veeee 1 aylık özlem bitiyor gençler yazarınız geri geldi :)Özlemişim ya! Siz beni özlediniz mi? Eet maratona başlıyoruz. Bu arada ElBarlı bir hikayeye başladım oraya da gelin beklerim :)

Mendilleri hazırlayın..

|||

Defne ömer'i öyle gördüğünde sanki içinde bir şeyler kopmuştu. Canının yarısı ondan sadece birazcık uzaklıkta ölü gibi yerde yatıyordu. Defne savaşın elinden kurtulup kaan ile birlikte ömer'in yanına koşmaya başlayınca savaş da arkalarından gitmişti. Defne kocasına ömrüm dediği adama sımsıkı sarılarak ''ömeeer! gitmeeee! Ne olur bizi bırakma! Biz sensiz ne yaparız! Hani birlikte ölücektik biz? Kalk!'' diye ömeri yattığı yerde sarstığında savaş adamlarını defnenin ve çocukların etrafına dağıttığın da çok uzak olmayan ama çok da yakın olmayan bir yerden Emine hanımın ''Ömer oğlum!'' diye çığlığı duyulduğun da hiç kimse emine hanımı tutamamıştı!

Ağlayarak oğlunun yanına geldiğinde herkes eşinin kardeşinin kocasının anına gitmişti. Nihan kucağın da mustafa ile öylece kalakaldığında defne ile göz göze gelmişlerdi. Nihan yere diz çöküp ''ayaz!'' diye bağırıp ağlamaya başladığın da mustafa annesine, nihan ise kocasına sarılarak ağlamaya başladığın da çığlık kıyamet kopmaya başlamıştı. 

Cevdet'in telefonu çalmaya başladığın da kanayan başına peçete tutarak telefonu açmıştı. Cevdet konuşmadan zeynel konuşmaya başlamıştı. ''Bu size ilk ve son uyarımdır! Sakın beni bir daha küçümsemeyin! Yoksa bu sefer ciddi ciddi öldürürüm hepinizi!'' dediğinde cevdet küfür ederek ''senin gelmişini geçmişini!'' dediğinde zeynel telefonu kapatmıştı. 

Savaş cevdete dönerek ''ne duruyorsun arasana ambulansı çabuk!'' dediğinde savaş ve adamları göz açtırmıyorlardı. Savaş defneye dönüp baktığın da kocasının göğsüne başını yaslamış ağlayarak ''ömeer! Bırakma beni, bizi! Hadi kalk bak seninle yapacak daha çok şeyimiz var? Oğlumuzu evlendireceğiz kına yakıp askere yolluyacağız sonra kızımız büyüyecek sen onunla oyunlar oynuyacaksın ben sizi oğlum ile çekiştircem sonra yaprak büyüyecek sen ben kızımı kimselere vermem diye didişeceğiz seninle? Ömer bizim seninle yapacak yaşıyacak çok şeyimiz var yarım bırakma bizi..'' dediğinde ömer ellerini kıpırdatmaya başlamıştı. 

Defne kıpırdayan ellerini gördüğünde sevindiğinde ''ömer hadi kalk bak ben defnen buradayım!'' dediğinde ömer çarpık ama yarım bir gülüş atarak ''defnem.. Bu dediklerini ben göremeyeceğim galiba.. Oğluma emanet.. Her şeyim'' dediğinde ömerin gözleri kapanmıştı. Defne şaşkınca ömerin yüzüne vurarak ayılmasını sağlamaya çalışması sonuç vermeyince yakasına yapışıp ''ömeeer beni bırakıp gidemezsin hayır!'' diye bağırıp ağlamaya başladığın da herkes ağlamaya başlamıştı. Nihan da defne gibi ayaza sarılıp ağlıyorken mucizenin sesi duyulmuştu, ambulans. 

Defne ayağa kalkıp ambulansdan inen doktorlara bağırarak ''ölüyor kocam doktor yetiş ölüyor!'' dediğinde nihan da öbür ambulansdan inen doktora ''yetiş doktor yetiş!'' dediğinde doktorlar her hastaya bakmaya gittiğinde ömer'in yanına geldiğinde ilk nabzına bakmışlardı. ''Çok kötü durumları çok!'' diye doktorlar kendi aralarında konuştuğun da savaş belinden çıkardığı silahı ile kafasına dayıyarak ''bana bak doktor bu adam var ya bizim reisimiz ona bir şey olursa yakarım duydun mu yakarım!'' dediğinde defne ayağa kalkıp ''yeter! Her şey bu silahlar yüzünden oldu! İndir de işini yapsın!'' diye çıkıştığında doktorlar ömeri ve ayazı sedyeye koyup ambulansa taşımaya başladığında defne babası ve abilerini görmüştü.