PSİKOPAT MAFYA AŞIK OLURSA

Kırmızı Yaseminler

"Eylül, ekim derken kasım ayına da girdik. Bu zamanlar Uludağ çok güzel olur. Biz seninle hiç yalnız kalıp, doya doya yaşayamadık bazı şeyleri."

"Mesela; kollarımı gerebildiğim kadar gerip, ben bu kadını çok seviyorum diyemedim." dedi Ömer. 

Defne şaşkınlıkla izledi. Neredeyse 30 yıl devrilmiş, yıllar önce duymak istediği cümleleri şimdi duyuyor olması garipsemişti. 

Devam etti. "Ben hep aksiyon içindeydim. Sen, benim yüzümden çok şey yaşadın, çok bedel ödedin. Artık mutluluk zamanı. Artık emeklilik zamanı. Aşk zamanı.." gözlerin de sadece aşk vardı. 

Derin bir nefes aldı ve devam etti. "Ben bütün işlerimi kaan'a devrediyorum. Benim karşıma geçip, benim evleneceğim kadın bu demesini biliyorsa artık bir şeylerin sorumluluğunu üstlenmiş demektir. Demir, emir ve adil abilerine bağlı olup bütün işleri bir yapacaklar. Bizde keyfimiz Bursa, kahyamız Sinop gezeceğiz." yüzüne kocaman bir tebessüm kondurup sımsıkı sarıldı biricik hayat arkadaşına. 

Defne utanarak cevap verdi. "Ay ömer çocuklar yukarıda şimdi inerler. Ayıp.." kıkırdayarak cilveleşmişlerdi. 

"Çok özledim ya. Sadece seninle olmayı, dertleşmeyi." burnuna dolan yasemin kokusu ömer'i mest ederken daha iyi anlamıştı. Hayatı; hapishane, silahlar, suratsız bir sürü mafya kılıklı adamlar. Ve bir sürü sorun." deri siyah koltuğa yavaşça oturdular. 

Defne sırtını, ait olduğu yere göğsüne yasladığında yumuşacık olmuştu. 

Sımsıkı sarılmak. Sevmenin, sevilmenin en güzel yanı.

"Özür dilerim."  

Elleri saçlarının arasında dolaşıyordu. Saç dipleri çekiliyormuşcasınayken bir yandan bütün elektriği alması çok değişik bir ironiydi. "Sana gençliğini yaşatamadım. Sende hiç beni yargılamadın.." derin bir nefes alıp verdi. 

Ten rengiyle aynı ojeli ellerini göğsünde gezdirdi. Gözleri kapalıydı.

"Bu şehri üstüme milyon kere yıktın fakat sesini duyduğum an yaşadığımı hissediyorum. Sen varsan, ben varım. İşte bu yüzden sensiz olmuyor.." 

''Bende..

"Hiç kıpırdamasak? Bizde bir delilik yapıp böyle uyusak? Sanki 18'e yeni girmiş gibi.." dedi defne. Başını hafie sallayarak cevabı olumlu yönde oldu. O da zaten halinden memnundu. 

Evlenmesini istemeyen abiler. 

Eski düşmanlar.. 

Yeni düşmanlar.. 

Çocukların dertleri derken bir ömür geçmiş. 

Hayatı istedikleri gibi yaşayamamanın acısı, üzüntüsü.. 

Şimdiki akıl, o zaman ki yaş. 

Geçmişi geri getiremezdi fakat geleceği çok daha yönlendirebilir. 

Defne ve Ömer aşkını hepimiz çok özledik. Onlar artık aşklarını yaşayacak, bizlerde okuyacağız. 

"Şşşş! Sessiz olun dedikçe daha çok gürültü yapıyorsunuz. Baksanıza şu hallerine.. Nasıl da güzel uyuyorlar.." emine kardeşlerine anne ve babasını gösterirken ağlamamak için zor tuttu kendini. Duygusal genç bir kız. 

"Dur, dur fotoğrafını çekeceğim. Anı olarak saklarız." dedi demir. 

Bir kaç kare fotoğraf çektikten sonra sessizce mutfağa doğru adımlar atmaya başladılar. Kahvaltıyı kendileri hazırlayıp sürpriz yapmak istediler.