Yaguro'o

Kitap 1: Filizlenen Kötülük / Bölüm 64

      Kalyus’un sağ kolu yere düştü.

   ‘’AGGHIAHHHH!!’’

      Kalyus acıyla bağırdı. Kolunun acısından çok, artık kolsuz yaşayacağı için haykırmıştı. Tabii yaşarsa..

        Urotsu, katanasını yere sapladı. Yine Kalyus’a seri yumruklar atmaya başladı. Aradan üç nefeslik zaman geçmişti ki, Kalyus’un yüzü tanınmaz hale gelmişti. Urostu bu kadarının yeterli olacağını düşünerek bitirici hamleyi yapmak için elini yana doğru uzatıp yere saplı olan katanasını çekti. Kalyus’un kafasını bedeninden ayıracaktı.

      Urotsu, ‘’Bu Toxuc’un elleri, Omutsara’nın ayakları, Rkejyu’nun sol kolu ve sağ bacağı için!’’ dedi ve katanasını savurdu. Kalyus bilincini çok zor açık tutuyordu. Katananın gelişini görürken, bir yandan da delice akan ölüm nehrini görebiliyordu. Gözünden bir damla yaş düştü. Uğruna yaşadığı intikamı alamadan ölecekti.

      Katana ona doğru gelirken, sanki saniyeler nanosalise! Olmuştu!! Aurayla Yaguro’o’ya son sözlerini söyledi. ‘’Zanei soyadını taşıyan kim varsa, kadın-çocuk-bebek ayırt etmeksizin öldür! Bu benim senden son isteğim Yaguro’o…’’

       Katana, artık Kalyus’un boğazına değmek üzereydi. Kalyus, keskin katananın soğuk metalini hissetmişti. Ancak sadece hissetmekle kalmıştı. Çünkü katana, bir güç tarafından durdurulmuştu. Kalyus halen yaşıyordu. Urotsu ise şaşkınlıktan katanasını geri çekmeyi bile unutmuştu. ‘’Bu—bunu nasıl.. yapabilir..?’’ Urotsu ağzı açık biçimde düşünüyordu.

       ‘’Dostumun ölümünü izlemek beni onurlu yapacaksa bırakın onursuz ve gurursuz olayım! Sırf dostumun ölmesine izin vermediğim için beni aşağılayacaksanız aşağılayın lanet olası pislikler! Kalyus! Sen kendini onursuz hissediyorsan söyle bana! Biz kötüyüz diye, bu hale geldiysek! Kötüler olarak en kötülerini görelim! Saldır bana lanet piç kurusu! Saldırın bana!!’’

      Bu sözler tüm arenayı etkilemişti. Arenada kimseden çıt çıkmıyordu. Bu sözlerin sahibi tabiki de Mundo’ydu. Kalyus’un ölmesine müsaade etmeyerek, çıplak eliyle katanayı durdurmuştu. Avcunun içi kemiğine kadar yarılmıştı. Elinden kanlar damlarken bedeninden muazzam miktarlarda karanlık duman yükseliyordu. Karanlık ölüm celladı gibi gözüküyordu. Eğlenceli Mundo’nun bu halini gören seyirciler zorlukla yutkunabilmişlerdi. Mundo’nun enerjisi arenanın avlusunu kaplamıştı bile! 

    Urotsu’nun aklı ise, şeffaf ışık bariyerini nasıl geçtiğinde kalmıştı. Üstelik bariyer hiç sıradan bir bariyer değildi. Işık gücüyle kuvvetlendirilmiş özel tekniklerden biriydi. Bu tekniğini geçebilen birini daha önce ne görmüş ne de duymuştu.. Urotsu’nun içine bir kaç korku tohumu yeşerdi...

     Urotsu, Mundo’nun elini umursamayarak katanasını çekti. Mundo katanayı kavradığı için sol elinde kemikler gözükecek kadar derin bir kesik oluşmuştu. Mundo, elindeki yarığı ve kanı görünce sırıttı. Gözlerinin akı dahi siyahlaşıyordu! İçindeki öfke, nefret ve kan arzusu her geçen saniye artarken, acıyı hissetme derecesi azalıyordu.

       Mundo, aradan geçen üç nefeslik süre içinde arenadaki hiç kimsenin göremediği bir hızla kayboldu! Koskoca hükümdarların bile göremediği bir hıza ulaşmıştı. Kral Zereina bile Mundo’nun kayboluşunu görememişti. Güçlü olan sağ eliyle Urotsu’nun sol elmacık kemiğine bayağı ama bayağı sağlam yumruğunu koydu. Urotsu, bu yumruğun gücü ve şiddetiyle kendini anında arenanın duvarlarında bulmuştu.

       Öfkeyle ayağa kalktığında, arenanın ortasında yani karşısında Mundo’yu, onun arkasında kolsuz Kalyus’u görmeyi beklerken, karşısında Yaguro’o vardı. Ancak saldırı yapacakmış gibi durmuyordu. Urotsu seri bir hareketle katanasını yokladı. Fakat katanası Mundo’nun ayaklarının altındaydı. Silahsız olduğunu fark etti. Yaguro’o’nun gücünü az çok bildiği için silahsız bir şekilde Yaguro’o’ya karşı savaşırsa zorlanacağını biliyordu. Belki de yenilebilirdi!! Gökyüzü Seviye biri olarak karşısındaki adamdan çekiniyordu!!!
     Yaguro'o ise beyaz gözleriyle Urotsu’ya bakarken samimi bir mutlulukla gülümsüyordu. Urotsu, Yaguro’o’nun yüzünü görünce daha da sinirlendi. Sanki duygu barındırmayan o gözleriyle dahi aşağılamayı başarabiliyordu.