Yaguro'o

Kitap 2 / Bölüm 4

Bölüm 4

Arkadaşlar hepinize merhaba. Uzun bir aradan sonra tekrar sizleyim. Bayağıdır yazmadığım için elbet hatalar olacaktır. Hatalarımı bana söylerseniz hem hatalarımı görmüş olur hem de düzeltmiş olurum. Size dönmek beni mutlu etti. Uzun bir süre olmayışım beni de üzdü cidden. Sırf yarım kaldığı için gelmek istedim. Aklımdakini dökemezsem kaybolur diye endişelenmem de cabası tabi ki. Aynı zamanda sizleri de çok özledim. Her neyse lafı uzatmadan bölümü sizlere bırakıyor ve booolca yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar KARANLIĞIN VE AYDINLIĞIN YOLDAŞLARI...

Mundo nefretle sözlerini söyledi. ''Ben sadece kaybetmiş biriyim.. Öyle kaybetmiş biriyim ki, kaybedecek hiçbir şeyim kalmamış.. Şimdi kazanmaya geliyorum!!'' Ardından Veakr'ın yok olduğu boşluğa bakıp gözlerini kapattı. Aklında binlerce soru vardı..

Yaguro'o, o günden sonra hayatta kalabilmiş miydi? Karanlık Güç kullanıcıları nerede saklanıyordu? Koute ve Zereina, Kamikaze'nin kendini patlatmasından sağ kurtulabilmiş miydi? Dex'in kaçtığını biliyordu fakat nereye gitmişti? Hayalet yani kendi deyişiyle Üstat bunca yıl neden kendisini aramaya gelmemişti? Kötülerden kaç kişi kalmıştı?

Aklındaki soruların ardı arkası kesilmiyordu. Bunca yıl sorularını ve geçmişi aklından uzak tutarak geçirmişti. Fakat Urotsu adını duyunca hepsi tekrardan alevlenmişti. Büyük Nagobdie Savaşı'nda olanlar bir bir aklına tekrar yansımıştı. Kalyus'un ölümü, İlir ve Yunloa'nın enerji havuzlarının yok edilmesi, aynı dava uğruna kendi canlarını feda eden dostları.. Mundo kafayı yemek üzereydi. Ellerindeki iki çekice baktı. Daha da sert sıkıp ormanın içlerine doğru bakış attı.

''Şimdi ilk iş olarak, dünyadaki tüm güncel haberleri öğrenmem gerek. Ona göre yeni bir yol çizerim. Urotsu'dan intikamımızı almak bütün kötülere olan borcumdur. Ama eskiden olduğunu gibi yabana atılır gibi atlamayacağım olaylara.. Yaguro'o olsaydı ne yapardı? Tekrar kötüleri birleştirip tekrar bir savaş yaratırdı.. Hımm hımm..'' Mundo konuştu. Genç adam sesli bir şekilde düşünüyordu. Vücudunun her yerinde dövme vardı tıpkı Zfulho gibi. Zfulho'ya benzemek istemezdi ama buna mecbur kalmıştı.

Dövmeleri aslında dövme değildi. Karanlık gücü öfkesinden kaynaklı çok güçlenmiş ve yükselmişti. Saklanıp kaçabilmesi için karanlık gücünü mühürlemesi gerekiyordu. Etrafında karanlık gücünü mühürlemesine yardımcı olacak, hatta nasıl yapılacağını gösterecek tek bir kişi bile yoktu. Bu yüzden de gizlice karanlık kütüphanelerine girip karanlık gücünü mühürlemek için gereken yolları aramaya başlamış ve ardından nasıl yapılacağını öğrenmişti.

Savaştan iki yıl sonra kendi başının çaresine bakarak hayatı öğrenmiş, kimseye sormadan işlerini görmüştü. Bu iki yıl boyunca enerjisini kendi vücuduna mühürlemiş ve bulunmasını zorlaştırmıştı. Zaten savaşın hemen ardından altı ay boyunca kaçmıştı. Az önce öğrendiği üzere Veakr, onun izini kaybettirmesine yardım etmişti. İzini bir süre kaybettirdikten sonra sanki düşmanları onu eliyle koymuş gibi bulmasını ilk başlarda çözememişti.

Bir süre sonra vücudundan sürekli çıkan karanlık dumana söz geçiremeyince içindeki öfkeden kaynaklı yerini belli ettiğini anlayınca ilk işi hep yer değiştirmek olmuştu. Gittiği yerlerde genelde bir gün duruyordu. Böylece onu yakalayamıyorlardı. Hatta bazen yarım gün durup kaçmak zorunda kaldığı da olmuştu. Daha sonra kütüphanelere gidip karanlık gücünü mühürleme gibi bir işlemin yazdığı kitapları çalmıştı.

Normalde bir gücü mühürlemek tek kişinin yapabileceği bir iş değildi. En az iki kişi yapabiliyordu. Enerjisi mühürlenecek kişinin canı çok yandığı için yardımcı olan kişi onun enerjisini sabit tutmak için baskı yapıyordu. Fakat Mundo çok acı çekmesine rağmen enerjisinin dağılmasına izin vermemişti. Yapmayı becerdiği şey muazzam irade istiyordu. o deli gibi acı çekmesine rağmen bi yandan da enerjisini kontrol etmişti. Başka biri Mundo'nun bu yaptığını duysa şaşkınlıktan gözleri yuvalarından fırlardı.