Κεφάλαιο 2.

11.8K 797 168
                                    

Βγήκα στο σαλόνι και είδα την Αναστασία να κάθετε με τον πατέρα μου.

-Γεια σου Αναστασία! την χαιρέτησα και πήγα να την αγκαλιάσω.

-Ιωάννα μου τι κανεις? με ρώτησε γλυκά και με αγκάλιασε πίσω.

-Καλά είμαι εσυ?

-Καλά.

Βγήκα απο την αγκαλιά της και κάθισα στον καναπέ.

Αυτός ο περιβόητος γιός της δεν θα έρθει Τελικά?

Βασικά καλύτερα.

Ντιν Ντον

-Μαλλον ο γιος μου θα είναι, είπε η Αναστασία.

Πφφ Τελικά δεν την γλύτωσα...

-Ιωάννα πήγαινε να ανοίξεις την πόρτα, ειπε ο μπαμπάς σε εμένα.

Μα γιατί εγω?

Σηκώθηκα από τον καναπέ και κατευθύνθηκα προς την πόρτα.

Την άνοιξα και έμεινα για λίγο καγκελο.

-Τι κάνεις εσυ εδώ?! φωνάξαμε ταυτόχρονα.

-Εγω μενω εδώ, Εσύ Γιατί ήρθες? τον ρώτησα και κοίταξε πίσω του.

-Πρέπει να έκανα λάθος τον αριθμό του σπιτιού. Πωω πρέπει να πάρω την μάνα μου! είπε μουρμουριζοντας.

-Άντε παιδί μου άργησες! είπε η Αναστασία που εμφανίστηκε διπλα μου στην πόρτα και εγώ γουρλωσα τα μάτια.

-Αυτός είναι ο γιος σου? ρώτησα με την ελπίδα να μου πει πως δεν είναι και ότι δεν τον εχει δει ποτέ ξανα στην ζωή της.

-Ναι, μου ειπε απλά. Να σας γνωρίσω! Ιωάννα απο εδώ ο Μάριος. Μαριε, η Ιωάννα ειναι η κόρη του Ανέστη, συνέχισε και κοιταχτήκαμε.

Δεν μπορεί να συμβαίνει Αυτό! Δεν μπορεί να είναι αυτός ο γιος της κοπέλας του μπαμπά μου!

Πωω γλωσσοδετη είπα πάλι!













Ιωάννα FOCUS ΚΟΎΚΛΑ ΜΟΥ!

-Γνωριζόμαστε, είπε ο Μάριος με απέχθεια.

-Απο Που? ρώτησε ξανά η Αναστασία παραξενεμενη.

-Από το Γυμνάσιο και το Λύκειο, της εξήγησε ο γιος της.

-Δυστυχώς, είπαμε ταυτόχρονα ενώ κοιταχτήκαμε.

-Α Εμμμ, ξεκίνησε άβολα η κοπέλα του μπαμπά μου. Καλύτερα να περάσουμε μεσα. Θα κρυώσει το φαγητό, είπε και εξαφανίστηκε στο σαλόνι.

Του έκανα νόημα να περάσει μέσα και στάθηκε λίγο πιο πίσω μου.

Έκλεισα την πόρτα και πήγα να φύγω αλλά ο "κύριος" μου έβαλε τρικλοποδιά και παραλίγο να πεσω.

Make her happy againМесто, где живут истории. Откройте их для себя