Make her happy again

Κεφάλαιο 98.

***

-Μου κάνεις πλάκα τώρα! αναφώνησε έκπληκτη η Χριστίνα μόλις της είπα για ποιο λόγο έφυγα από το σπίτι. Ιωάννα αυτό που λες είναι ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ σοβαρό! Κατηγορείς άνθρωπο για ανθρωποκτονία! πρόσθεσε Και εγώ γέλασα.

-Αυτό περίπου μου είπε και ο πατέρας σου όταν του εξήγησα τι έγινε, απάντησα και με κοίταξε διστακτικά.

-Ο πατέρας... μας, με διόρθωσε και πήρα μια βαθιά ανάσα.

-Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να συνηθίσω! Το ότι ο Γρηγόρης είναι ο βιολογικός μου πατέρας... Το ότι ο άνθρωπος που με μεγάλωσε σκότωσε την μητέρα μου... Το ότι θα μένω εδώ μέχρι να μπορέσω να βρω κάτι δικό μου... Δεν ξέρω Χριστίνα... Έπεσαν πολλά μαζί. Δεν θα αντέξω κι άλλα.

-Θα τα καταφέρεις, είσαι δυνατή! Έλα να σε πάρω μια αγκαλιά, είπε και τύλιξε τα χέρια της γύρω μου σφίγγοντας με. Και να θυμάσαι... Εγώ είμαι η μεγαλύτερη αδερφή, τόνισε και ξεσπασαμε σε γέλια.

-Εντάξει... "Μεγάλη αδερφή"! αναφώνησα βγαίνοντας από την αγκαλιά της.

-Ήθελα να σε ρωτήσω όμως... Δεν... Δεν θα κάνεις τίποτα για να τιμωρηθεί? Εννοώ, κάπως πρέπει να πληρώσει για αυτό που έκανε.

-Δεν έχω την δύναμη... Δεν αντέχω να ψάξω για στοιχεία, να τρέχω σε δικαστήρια έπειτα από τόσα χρόνια που εκείνη πέθανε. Δεν θα την φέρει πίσω αυτό. Και ξέρω ίσως η ψυχή της να μην ησυχάσει ποτέ... Αλλά... Πφφφ... Απλά δεν μπορώ! Άσε που δεν ξέρω αν έχει παραγραφεί το έγκλημα μετά από 10 χρόνια...

-Φόνος είναι. Φυσικά και δεν έχει παραγραφεί.

-Έστω... Σου είπα δεν έχω την δύναμη. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Δεν ξέρω ίσως σε ένα μήνα, ένα χρόνο να μπορώ να το κάνω... Αλλά όχι τώρα.

-Εντάξει... Όπως θες. Να ξέρεις ειμαι δίπλα σου, επισήμανε συμπονετικα και μου χαμογέλασε. Ύπνο τώρα! είπε απότομα και ξάπλωσε στο κρεβάτι της μιας και είχε βάλει πιτζάμες.

-Εεεεμμ

-Ω ναι! Σωστά... Περίμενε πάω να βρω ένα ζευγάρι πιτζάμες και για σένα στην ντουλάπα, είπε και σηκώθηκε απότομα να ψάξει.

***

Το άσπρο δωμάτιο...

Γιατί είμαι πάλι εδώ?

Την τελευταία φορά που βρέθηκα μέσα σε αυτόν τον χώρο είδα την μαμά μου.