Make her happy again

Κεφάλαιο 14.

Βάλτε το τραγούδι να παίζει όσο διαβάζετε το κεφάλαιο 👆

***

Της έπιασα το χέρι Μόλις μπήκα στο ασθενοφόρο μαζί της.

Πλέον είχε χάσει τις αισθήσεις της.

Πήρα τηλέφωνο την μητέρα μου και της είπα να ειδοποιήσει και τον Ανέστη... Αν νοιαστεί.

Προσπάθησα να πάρω και την Άντα αλλα δεν το σήκωνε.

Είχα διαβάσει το γράμμα που έγραψε όποτε δεν μπηκα στον κόπο να καλέσω την Χριστίνα ή τον Πάνο.

Ποιά φίλη το κάνει αυτό στην κολλητή της έστω και στην περίπτωση τους?!

Θα έπρεπε να προσπαθήσει περισσότερο ή έστω μέχρι και να της φωνάξει Όχι όμως να πάει με το αγόρι της.

Ο Πάνος είναι αλλος μαλακας.

Πάντα ήξερα ότι πιο καριολης από αυτόν δεν υπάρχει.

Ο νοσοκόμος δίπλα μου καθάριζε την πληγή της Ιωάννας για να μην μολυνθεί και της έβαλε και μάσκα οξυγόνου.

Η Ιωάννα απο την άλλη έπρεπε να υπομείνει.

Έπρεπε να μιλήσει, να κάνει κάτι Όχι όμως να αυτοκτονήσει.

Ας μιλούσε στην μάνα μου, σε εμένα, σε κάποιον τέλος πάντων! 

Όχι να κόψει τις φλέβες της!

Φτάσαμε στο νοσοκομείο όμως δεν με άφησαν να πάω μαζί της.

Έπρεπε να πάω στην ρεσεψιόν να συμπληρώσω τα στοιχεία της.

***

-Παιδί μου τι έγινε, που την έχουν? άκουσα την μητέρα μου ανήσυχη και γύρισα να την κοιτάξω.

Ερχόταν βιαστικά προς το μέρος μου και έτρεμε από την ανησυχία.

Το παθαίνει αυτό κάθε φορά που αγχώνεται.

-Προσπάθησε να αυτοκτονήσει, μουρμούρισα και κοίταξα το κενό μπροστά μου.

-Γιατί? με ρώτησε ξανά και κάθισε δίπλα μου.

Έβγαλα το γράμμα απο την τσέπη μου και το ετεινα προς το μέρος της.

-Διάβασε το, είπα και εκείνη το πήρε και άρχισε να διαβάζει.

Έκλεισε με το χέρι της το στόμα της απο το σοκ και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

-Χριστέ μου, πως δεν καταλαβαμε ότι ένιωθε έτσι το κορίτσι? αναρωτηθηκε φωναχτά και δίπλωσε το χαρτί ξανα.