Make her happy again

Κεφάλαιο 94.

Ιωάννας pov

Ξύπνησα στην αγκαλιά του Μάριου και ένιωσα πραγματικά χαρούμενη.

Καθόμουν και τον κοίταζα χαμογελαστή αλλά σταμάτησα γιατί δεν ήθελα να με καταλάβει.

Άλλη όρεξη δεν είχα, να με κοροϊδεύει το βλαμμένο που κάθομαι σαν χαζοχαρουμένο και τον χαζεύω.

Κατέβηκα στην κουζίνα για να φτιάξω πρωινό αλλά η όρεξη μου κόπηκε μόλις είδα τον μαλακα να κάθεται και να πίνει τον καφέ του.

Δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα πραγματικά.

Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι να πάω στο σπίτι της Χριστίνας, όπως μου είχε προτείνει ο Γρηγόρης αλλά ακόμα δεν τον νιώθω πατέρα μου.

Χτύπησε το κουδούνι αλλά ο "κύριος" δεν κουνήθηκε από την θέση του, έμεινε εκεί να πίνει τον καφέ του διαβάζοντας την εφημερίδα του.

Πλησίασα την πόρτα ξεφυσωντας και άνοιξα.

-Θεία Μαργαρίτα? ρώτησα έκπληκτη αντικρίζοντας την χαμογελαστή αδερφή του πατέρα μου.

Ωω διόρθωση...

Του μαλακα.

-Ιωάννα μου, τι κάνεις? ρώτησε και με αγκάλιασε.

-Καλά είμαι! Εσύ πως και απ' τα μέρη μας? ρώτησα κάνοντας της νόημα να περάσει μέσα στο σπίτι.

-Ε είπα να περάσω να δω τον αδερφό μου... Είναι εδώ? ρώτησε ξανά και εγώ ξινησα την μούρη μου όταν δεν με έβλεπε.

-Ναι... Μέσα στην κουζίνα, είπα με ειρωνεία αλλά εκείνη δεν φάνηκε να το αντιλαμβάνεται.

-Ανέστη! αναφώνησε μόλις μπήκε στην κουζίνα μαζί μου, αφού της έδειχνα πως να πάει.

-Αδερφούλα? Πως και μας ήρθες? ρώτησε εκείνος αφού σηκώθηκε και την αγκάλιασε.

Καλά θα περάσουμε και σήμερα μου φαίνεται.

***

-ΓΙΕΕΕΕΕΣ επιτέλους ρε κολλητούλα, ήταν να τα φτιάξετε, αναφώνησε η Άντα από το τηλέφωνο όταν πήρα ομαδική κλήση τα κορίτσια για να τους πω τα νέα.

-Συμφωνώ! Είναι τόσο τέλειο που επιτέλους είστε μαζί! είπε η Χριστίνα και χαμογέλασα.

-Το ξέρω. Είμαι... Χαρούμενη. Πραγματικά χαρούμενη, επισήμανα και δάγκωσα το κάτω χείλος μου.

-Αυτό είναι ότι καλύτερο σου έχει συμβεί μέχρι σήμερα! είπε ξανά η Χριστίνα και γελάσαμε.