***
Πήγαμε στο σπίτι της Χριστίνας και ξεπακεταραμε τα πράγματα μου.
Βάλαμε τα ρούχα στην ντουλάπα και στα συρτάρια, τα παπούτσια στην παπουτσοθηκη και τις τσάντες στην ντουλάπα μια και είχε χώρο.
-Αχχχ θεέ μου! ξεφυσιξε η Άντα και ξάπλωσε με φορά πάνω στο κρεβάτι μου.
-Κουράστηκες? ρώτησε ειρωνικά η Χριστίνα και με κοίταξε.
-Ναι, είχε πολλά πράγματα, γκρίνιαξε και εγώ με την Χριστίνα ξεσπάσαμε στα γέλια. Γιατί γελάτε μωρέ?
-Γιατί εσύ το μόνο που έκανες ήταν να αφήσεις τους φορτιστές του κινητού και του λάπτοπ στο κομοδίνο και να βάλεις τις τσάντες στην ντουλάπα! Οι οποίες τσάντες ήταν τέσσερις, είπα γελώντας και εκείνη ρολλαρε τα μάτια της.
-Είδες όμως τι ώρα που τις τακτοποίησα? Με σειρά, από την μικρότερη στην μεγαλύτερη!
-Ναι, ουυυ μεγάλο κατόρθωμα, ειρωνευτηκε ξανά, για πλάκα η Χριστίνα και η Άντα της πέταξε ένα μαξιλάρι.
-Ιιιιι τόλμησες να κάνεις?! Πάρε Τώρα! φώναξε η Χριστίνα και της πέταξε πίσω το μαξιλάρι.
-Αχ κορίτσια συγγνώμη που σας το χαλάω αλλά δεν έχω πολύ όρεξη για φωνές, είπα και οι δύο τους σταμάτησαν.
-Ρε Ιωαννακι μου μην μαραζώνεις έτσι... Πρέπει να το ξεπεράσεις... Ούτως ή άλλως έγινε πριν από πολύ καιρό και, άρχισε να λέει η Άντα αλλά την διέκοψε ένα μαξιλάρι που της πέταξε η Χριστίνα και την χτύπησε στην μούρη.
- Τι της λες καλέ? Είναι αυτό γεγονός που μπορεί να το ξεπεράσεις? τόνισε και ξεφυσιξα.
-Πρέπει να το κάνω κάποια στιγμή. Δεν μου κάνει καλό να το σκέφτομαι συνέχεια και από την στιγμή που δεν θα κάνω τίποτα καλύτερα να σταματήσω να σπαταλάω τον χρόνο μου... Άλλωστε μου είπε πως δεν την πειράζει, είπα πιο πολύ στον εαυτό μου.
-Ποιά σου είπε ότι δεν την πειράζει? ρώτησαν περίεργες, ταυτόχρονα τα κορίτσια και γύρισα να τις κοιτάξω.
-Η μαμά μου... Ήρθε χθες στον ύπνο μου και μου μίλησε, εξήγησα αλλά εκείνες συνέχισαν να με κοιτανε με περιέργεια.
-Εμμ το ξέρεις ότι αυτό λογικά ήταν απλά ένα όνειρο ε? ρώτησε η Άντα και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά.
-Την είχα ξανά δει. Όταν ήμουν στο νοσοκομείο, μετά το ατύχημα μου με τον Μάριο. Είμαι σίγουρη ότι ήρθε στο όνειρο για να μου μιλήσει.
YOU ARE READING
Make her happy again
Teen FictionΚαθώς έτρεχα κοίταξα πίσω μου για να δω αν με ακολουθεί κανεις αλλά μέσα στη θολούρα των δακρύων δεν μπορούσα να διακρίνω καθαρά. Έπεσα πάνω σε κάτι σκληρό και κατάλαβα ότι ήταν άνθρωπος Αφού πέρασε τα χέρια του γύρω μου και με κράτησε σφικτά στην...