Make her happy again

Κεφάλαιο 15.

(Saddest song ever)

Άρχισα να κλαίω καθώς άρχισα να θυμάμαι τι έγινε οταν έκοψα τις φλέβες μου.

Με βρήκαν νωρίς, έπρεπε να αργήσουν περισσότερο!

-Γιατί Θεε μου θες να μείνω εδώ και να βασανίζομαι, γιατί? Δεν έχω κανέναν δίπλα μου και θέλω να βρω την μαμα μου, γιατί δεν με αφήνεις? ρώτησα φωναχτά ενώ λυγμοί άρχισαν να βγαίνουν απο το στόμα μου.

Έπιασα τα σωληνάκια που ηταν πάνω στο χέρι μου και τα τράβηξα για να βγουν.

Αίμα ξεκίνησε να τρέχει αλλά δεν έδωσα σημασία.

Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα και Αφού κοίταξα αν είναι κανείς κοντά άρχισα να τρέχω μέχρι να φτάσω στην έξοδο.

Φυλακές και κάποιοι άλλοι με είδαν και άρχισαν να με κυνηγούν, έτσι έστριβα σε ότι δρόμους έβρισκα.

Συνέχισα να κλαίω σκεπτόμενη ότι δεν τα κατάφερα και μπήκα σε κάτι σκοτεινά δρομάκια.

Καθώς έτρεχα κοίταξα πίσω μου για να δω αν με ακολουθεί κανεις αλλά μέσα στη θολούρα των δακρύων δεν μπορούσα να διακρίνω καθαρά.

Έπεσα πάνω σε κάτι σκληρό και κατάλαβα ότι ήταν άνθρωπος Αφού πέρασε τα χέρια του γύρω μου και με κράτησε σφικτά στην αγκαλιά του ενώ εγώ έκλαιγα με λυγμούς.

-Σσσσσς ηρέμησε... Ηρέμησε όλα θα περάσουν... Θα σε βοηθήσω εγώ! ψιθύρισε καθησυχαστικά στο αυτι μου και κατάλαβα πως ήταν αυτός.

-ΆΣΕ ΜΕ! ΕΣΎ ΦΤΑΊΣ! ΕΣΎ ΦΤΑΊΣ ΠΟΥ ΖΩ ΑΚΌΜΑ! ΔΕΝ ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕ ΦΈΡΕΙΣ ΕΔΏ, ΈΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕ ΑΦΉΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΆΝΩ! ΆΦΗΣΕ ΜΕ! άρχισα να τσιριζω προσπαθώντας να ξεφύγω από την αγκαλιά του μα εκείνος συνέχισε να με κρατάει σφικτα.

-Ηρέμησε Ιωάννα ηρέμησε γαμωτο! είπε καθώς προσπαθούσε να με ακινητοποιήσει.

-ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΑΣΕ ΜΕ! ΘΈΛΩ ΝΑ ΠΕΘΆΝΩ, ΆΦΗΣΕ ΜΕ!! συνέχισα να ουρλιάζω, όσο και να με ποναγε ο λαιμός μου.

Ένιωσα κάποιον πίσω μου αλλά δεν έδωσα σημασία.

-Συγγνώμη, ψιθυρισε ο Μάριος στο αυτί μου και έπειτα ένιωσα μια βελόνα να με τρυπάει.

Ξαφνικά άρχισα να νιώθω ότι δεν έχω δυνάμεις, ότι εξαντλήθηκε ο οργανισμός μου.

Τον κοίταξα στα μάτια πριν πέσω στα χέρια του.

Τα μάτια μου δεν έμεναν ανοιχτά.

Σε λίγα δευτερόλεπτα είχα κοιμηθεί.